ÏDf^uöjettMö uuuscljenswuilö
()ft gra». gelykectic Moemoes wlbs.
aUoo Moeit l)v. -pfalux.ios.xms.
21
in het midden staat, helemaal aan de
zijkant geplaatst is. We weten daar geen
oplossing voor. Van de vier kruisjes in de
hoeken is er één tengevolge van
beschadiging verdwenen. Tenslotte enkele
kaarsennissen in de noordwand van het
schip.
Het interieur
In het koor zijn in verband met de tochtpui
onder de orgelgalerij enkele grafzerken
verplaatst naar de wand van de
koorsluiting. Dit betekent dat de volgorde
van de zerken langs de koorwanden nu
gewijzigd is in vergelijking met de situatie
zoals die vanaf 1898 geweest is.
Opvallend in de preekkerk is dat de vloer
nu een duidelijk ander aanzien heeft
gekregen. De houten vloer - in de zuidbeuk
theatergewijs oplopend - is verdwenen en
vervangen door nieuwe hardstenen tegels
van 40 x 40 cm. De onder de houten vloer
gevonden 15e eeuwse gobertange tegels
zijn voor zover mogelijk in de paden
verwerkt. Deze schitterende oude
vloertegels zijn hiermede in ere hersteld.
De banken zijn alleen gehandhaafd links
en rechts van de preekstoel. Voor het
merendeel bestaan de zitplaatsen nu uit
eiken stoelen met biezen zittingen. Deze
passen zeer goed bij het oude meubilair:
preekstoel, dooptuin en herenbanken. De
tijd dat men bij een restauratie zo nodig
een 'open liturgisch centrum' moest
creëren, ligt gelukkig alweer geruime tijd
De H. Katharina, afgebeeld op de grafsteen van Adriana Fort Oliviers dochter. Dit is één van de grafstenen die
teruggevonden zijn onder de opgeruimde houten vloer en nu in de dooptuin zijn gelegd.
achter ons; de dooptuin is volledig intakt
gebleven.
Van onder de houten vloer zijn nog een
aantal, hoofdzakelijk beschadigde oude
grafstenen te voorschijn gekomen. Deze
hebben nu in de vloer van de dooptuin een
plaats gekregen. Aan de voet van de
preekstoel ligt de grafsteen van Ds.
Een fragment van het in 1858 aangebrachte houten paneel met bijbelteksten tegen de westwand.
Sebastiaan van Schalkwijk, predikant te
Wemeldinge van 1688 tot 1733.
Het houten paneel met de bijbelteksten
tegen de westwand ging tot aan de
restauratie gedeeltelijk schuil achter de
luifel van de ervóór geplaatste herenbank.
Dit paneei heeft nu een betere plaats
gekregen.
Ook de tien koperen lichtkronen, allemaal
daterend uit de 17e en de 18e eeuw,
hangen na een grondige opknapbeurt,
weer statig en glanzend te pronken in een
interieur dat gezien mag worden.
Het kerkzegel
Al valt het wat buiten het directe kader van
de restauratie van de kerk, we willen toch
enige aandacht besteden aan het
kerkzegel. Dit lijkt ons wenselijk omdat we
hieraan in het vorige artikel voorbij zijn
gegaan en temeer omdat niet zonder meer
voor een ieder duidelijk zal zijn dat in het
geval van Wemeldinge er geen verband is
tussen de oorspronkelijke kerkpatroon -
Sint Maarten - en het kerkzegel.
Het zegel van de kerk bestaat uit een
verkort St. Andrieskruis op een
wapenschild, voorzien van het randschrift
'Ned. Hervormde Gemeente van
Wemeldinge'. Hoe lang dit zegel al in
gebruik is hebben we niet gevonden. De
twee uit 1659 daterende zilveren
Avondmaalsbekers geven ons echter wel
de aanwijzing dat dit kerkzegel al direct of
kort na de hervorming in gebruik genomen
is. In deze bekers met het opschrift 'Kercke
van Wemeldinge', staat namelijk een
