27
Brabantse kunstenaars gekomen. De
zwarte marmeren tombe is overdekt met
geslachtswapens en wapens van de
landen van het Bourgondische huis,
waaronder dat van Zeeland. Bovenop in
verguld bronsreliëf ligt de jonge Maria,
echtgenote van Maximiliaan van
Oostenrijk. Zoals op de foto is te zien ligt
haar hoofd op een kussen, de handen in
gebed gevouwen. Niet te zien zijn de twee
aan haar voeten liggende honden. Naast
haar tombe bevindt zich het praalgraf van
haar vader, Karei de Stoute, die in 1477 bij
Nancy is gesneuveld. Dit monument werd
pas veel later, in opdracht van koning
Philips II, vervaardigd (voltooid 1562).
Evenals bij de graftombe van Anselmus
Adornes rusten de voeten van Karei de
Stoute op een leeuw.
Gebrandschilderd raam van Hleronymus en Jakob
Adornes, 3e kwart 16e eeuw. (Vermeersch)
Het grafmonument van Anselmus Adornes en Margaretha van
uniek monument dus, dat in Doornikse
steen is uitgevoerd. De deksteen heeft een
lengte van bijna 3 m en een breedte van
135 cm, terwijl de hoogte 77 cm bedraagt.
De beelden, die in hoogreliëf zijn
weergegeven, maken een krachtige en
realistische indruk. Anselmus ligt er in volle
wapenrusting met zijn hoofd op een
kussen. De leeuw aan zijn voeten is het
Gedeelte van het grafmonument van Maria van
Bourgondië in de O.L. Vrouwekerk.
der Banck.
zinnebeeld van moed en kracht. De laatste
jaren van zijn leven had Anselmus het
moeilijk gehad. Als trouw dienaar van Karei
de Stoute, die in 1477 overleed, gelukte
het hem en anderen niet om de rust in
Brugge te herstellen. Anselmus, die als
collaborateur werd beschouwd, kreeg het
zwaar te verduren.
Na de dood omstreeks 1480 van zijn
echtgenote, die in de Jeruzalemkerk werd
begraven, vertrok hij naar Schotland waar
hij al eerder diplomatieke missies had
vervuld. Zijn bekendheid was vermeerderd
doorzijn pelgrimsreis in 1470 en 1471. Een
andere bedevaart in januari 1483 naar het
klooster van North-Berwick zou Anselmus
noodlottig worden. Hij werd door
opstandelingen vermoord. Het hart van
deze man, die een grote culturele
belangstelling had, werd naar Brugge
gebracht en bijgezet in het graf van zijn
vrouw, die op het monument is afgebeeld
met punthoed en een fraai gedrapeerd
kleed. Zij heeft een hondje aan haar voeten
als zinnebeeld van echtelijke trouw. J.
Penninck, die een instructief boekje heeft
geschreven over de Jeruzalemkerk, heeft
ook de andere grafmonumenten van leden
van de familie beschreven.
Over grafmonumenten gesproken. In de
Onze Lieve Vrouwekerk vinden we het
praalgraf van aartshertogin Maria van
Bourgondië ook wel de Rijke genoemd,
een voorbeeld van de Zuidnederlandse
metaalkunst vervaardigd rond 1500. Het is
niet uit de handen van Brugse maar van
