De Nederlandse Hervormde Kerk te Wilhelminadorp 10 G J. LEPOETER In 1991 zal het 150 jaar geleden zijn dat de Nederlandse Hervormde Kerk te Wilhelminadorp in gebruik werd genomen. Op 7 maart 1841 vond de inwijding plaats. De eerse predikant, ds. A. J. J. Warnsinck werd op 21 november 1841 bevestigd. De voorganger van zowel de inwijdings- als de bevestigingsdienst was de bekende geschiedkundige ds. J.ab Utrecht Dresselhuis, predikant te Wolphaartsdijk en praeses van het classicaal bestuur van Goes. Ds. Warnsinck was een volle neef van de ontwerper van de kerk, de Amsterdamse architect I. H. Warnsinck. Voorgeschiedenis De voorgeschiedenis is nauw verbonden met het ontstaan van de Wilhelminapolder en het geleidelijk aan tot ontwikkeling komen van een echt dorp in deze nieuwe polder. Als beginjaar van de Wilhelminapolder geldt het jaar 1809. Op 1 mei van dat jaar vond in logement De Gouden Leeuw aan de Grote Markt te Goes - op de plaats waar nu de Bank van Zeeland gevestigd is - de openbare aanbesteding plaats van de aanleg van de kapitale zeedijk, die de toekomstige polder moest omsluiten. De initiatieven waren afkomstig van een aantal Rotterdamse kooplieden, die een veilige belegging zochten voor hun letterlijk geblokkeerde kapitaal. Door de Engelse blokkade van de zeehavens lag de handel finaal stil. Ze vonden een uitlaatklep in de aankoop van een inpolderingsrijp schorrengebied ten noorden van de stad Goes. Dit zou gemakkelijk in te dijken zijn en dan als landbouwgebied het veelvoud van de investering kunnen opbrengen. Zoals vaak bleek men bij de uitvoering toch nog op onvoorziene problemen te stuiten. Het was een roerige tijd. De strijd tussen Franse en Engelse troepen leverde stagnatie en onzekerheid op. Verder was er de aan de koop verbonden voorwaarde dat de gronden direct moesten worden ingedijkt en dat er een nieuw havenkanaal voor de verbinding van Goes met de Oosterschelde moest worden gegraven en tevens een deugdelijke sluis moest worden gebouwd. Vooral de sluis heeft veel narigheid opgeleverd en geld gekost. Voortdurend kwamen er verzakkingen en dijkvallen voor, zodat het jaren heeft geduurd voordat de onbelemmerde scheepvaart op Goes gegarandeerd kon worden. Het dorp Aanvankelijk heeft het er naar uitgezien dat het dorp in de polder zou ontstaan aan het einde van de Goese haven bij het sas, waar in het begin de meeste werklieden gevestigd waren. Dit punt was het dichtst bij het dorp Kattendijke gelegen, vandaar De schorren ten noorden van Goes en ten oosten van Wolphaartsdijk volgens de Hattingakaart, opgenomen in 1751Hier zou in 1809 de Wilhelminapolder bedijkt worden. i V 2'old'e r \M -Vn 7^^^cdsfrdcrccus V )A B fc- A _PMr PVAN Cc si.Cf Jan i/s l'cider Schorren l'rster' landse ScAorreih >an - Go JGceren Judder

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 1990 | | pagina 10