De toren en klokken van de Sint-Maartenskerk te Sint-Maartensdijk 17 J P B ZUURDEEG De voormalige gemeente Sint-Maartens dijk op het eiland Tholen is ontstaan door de bedijking van de Oudelandpolder rond het jaar 1200. Deze polder is in twee fasen ontstaan. De Hogeweg die vanuit de plaats eerst in westelijke richting en dan met een boog in noordelijke richting loopt is namelijk een oude zeewering. Het grondgebied is nadien verder uitgebreid met de Middellandpolder circa 1300, de Noordpolder rond 1320 en de Uiterst- Nieuwlandpolder kort na 1416. Naast de vier grote polders zijn later nog enige klei ne poldertjes op de zee gewonnen. Ontstaan van de plaats In de oudste polder ontstond aan de zee arm, tegenwoordig bekend als de Pluim- pot, in de nabijheid van het kasteel van de heren van Overbordene een dorp. In een oorkonde van 1357 wordt het dorp Haestinge in Sint-Martijnsdike voor het eerst genoemd. Volgens deze oorkonde lag het dorp tussen de watermolen (getij de molen), Sluysee (uitwateringsgeul) en Pannekine (Keethil) en tussen de Middel- dijk (Hogeweg) en de Borden (Pluimpot). De naam Haestinge treffen we in een oor konde van 1434 voor het laatst aan. Sindsdien is steeds sprake van Sint- Maartensdijk. De naam van het land en later ook die van de plaats, is afgeleid van de heilige Martinus, de patroonheilige van de plaatselijke kerk. De legende ver telt van hem het volgende. Martinus werd geboren omstreeks 316 als zoon van een heidens magistraat in Pannonië. Toen hij in krijgsdienst was liet hij zich op 18-jari- ge leeftijd dopen. Op een koude winter dag naderde hij te paard de stadspoort van Amiens (Fr.) waar een halfnaakte bedelaar hem een aalmoes vroeg. Daar Martinus geen geld bezat, trok hij zijn De smalstad Sint-Maartensdi|k gezien van uit het oosten met hoog opriizend de toren van de Sinl-Maarlenskerk en aan de noordkant van het stadje het slot van de Oranjes Kopergravu re uit Speculum Zelandiae, midden 17de eeuw

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 1994 | | pagina 17