18 De predikant De Visser had hem echter laten weten dat de Ambachtsheer van Westkapelle, Martinus Johannes Veth, de nieuwe kerk op de 'Poorteweye' geplaatst wilde hebben. Volgens Mighielsen was deze grond totaal ongeschikt omdat het zeer drassig was en 's winters zelfs onder water stond. Bovendien kwam de kerk dan weer builen de bebouwde kom te lig gen. Voor er een definitief besluit werd geno men gingen de Heren Gecommitteerde Raden zelf in Westkapelle poolshoogte nemen waarna op 30 mei 1737 het besluit viel de oude kerk te behouden. Inspec teur Adriaan Bommenee. Mighiel Mighiel sen en Cornelis F'ermentier kregen de opdracht gezamelijk de kerk en toren te inspecteren en een rapport op te stellen over de uit te voeren reparaties. Door een ongelukkige samenloop van omstandig heden dienden zowel Mighielsen met Per- mentier als Bommenee een rapport in. Gezien het verschil in kostenraming, respectievelijk £1478 en £1172 Vlaams, werden de drie heren geordonneerd het gebouw opnieuw nauwkeurig te inspecte ren en zo snel mogelijk bestekken op te stellen. Op 26 augustus 1737 waren deze gereed. De kosten werden nu op £1735 Vlaams geraamd en kon de aanbeste ding plaatsvinden Eind 1738 waren de werkzaamheden voltooid en kon de logie. waarvan men aanvankelijk dacht tot november 1737 gebruik te hoeven maken, worden afgebroken. Reeds in 1739 bleek Mighielsens voor spelling, dat de oude kerk de komende jaren voortdurend onderhoud zou vergen, uit te komen. Een groot stuk van het leien dak van de zuidbeuk was weggewaaid doordat de spijkers verroest waren en het schaliebord oud en vergaan. Bij de res tauratie van 1737/1738 was dit met gezien omdat de leien er nog redelijk bij lagen en het schaliebord van binnenuit met zichtbaar was. Een baken in zee In het voorgaande is al naar voren geko men dat de toren en de kerk belangrijke herkenningspunten voor de zeelieden waren. Als argument voor herstel wordt in 1574 cle functie als baken naar voren geschoven en niet de behoefte aan een huis voor het Woord. Bij de restauratie, in plaats van afbraak van de kerk in 1737, heeft het behoud van de toren als baken een doorslaggevende rol gespeeld. Tij dens de herstelwerkzaamheden werd in dat jaar de toren boven de toen nieuw aangebrachte borstwering op verzoek van de zeevarenden aan de vier zijden gewit. De toren zou dan op nog grotere afstand in zee te zien zijn. Hoe belangrijk de toren als oriënterings- punt is, blijkt ook in 1769 toen wederom herstelwerkzaamheden aan de toren plaatsvonden. Voor dit werk moest een 'zware stelling' worden aangebracht 'waardoor de toren in het gezigt voor de schepen, uit zee komende zeer zal veran deren en daardoor somswijlen in de zee vaart onverhoopt abuizen zouden konnen worden begaan'. De Gecommitteerde De oorspronkelijk als kerktoren gebouwde vuurtoren aan het begin van de Zuidstraat. (Zeeuws Documentatiecentrum folo Adri van Wyngen, ca. 1966)

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 1995 | | pagina 18