Een opvallend gebouw in het vooroorlogse Middelburg 10 het gemeenschapsgeld goed was besteed. Een orgelconcert van Bram Beekman en een jongerenprogramma maakten de feestweek rond, naast de feestelijke inge bruikname voor de eredienst. Zo'n drie duizend personen maakten van die gele genheden gebruik de kerk te bezichtigen. Publicaties De gemeente Middelburg heeft inmiddels een prijzenswaardige traditie ingezet, namelijk die van het uitbrengen van publi caties over belangrijke restauraties. Op de boeken over de Koepoort en de sluizen volgde nu deel drie: De Oostkerk, Een heerlyk stuk der Hedendaagse Bouw kunde. Geschiedenis en restauratie van de Middelburgse Oostkerk, uitgegeven bij De Koperen Tuin te Goes 39,90). Het is een kostelijk boek geworden, dat niet alleen de betekenis van het bouwwerk en de restauratie grondig belicht, maar ook aandacht besteedt aan tijd en beleid rond de bouw, het orgel en vele andere bijzon derheden. Boeiend is de in hedendaagse taal omgezette rekening en verantwoor ding van het bouwproces en de toelich ting daarbij. Een keurkorps aan deskundi ge scribenten staat borg voor een reeks intrigerende verhalen, die niet gemist kun nen worden door wie geboeid is door dit type monumenten. De kerkenraad van de Oostkerk wilde niet achterblijven en gaf een bescheidener boekje uit, dat vooral gaat over mensen in en rond de Oostkerk door de eeuwen heen. Het geeft een aardig beeld van de mentaliteitsgeschiedenis rond dat bouw werk, de spanning tussen religie en finan ciën, de conflicten, het beleid van de ker kenraden en vele andere kwesties. Reac ties van deskundige lezers lijken een ver- volguitgave mogelijk te maken. Het boekje De Klokkenluider, speciale uitgave bij de heropening Oostkerk op 30 mei 1997 en het 350ste jaar sedert het begin van de bouw is verkrijgbaar bij de kerken raad a 5,00'. Ging deze restauratie - in tegenstelling tot vele andere - nu eens van een leien dakje, als die voor de komende restaura tie van het leien dak net zo gaat, hoopt de kerkvoogdij in rustiger vaarwater te belanden. Maar ja, zoals een personage in een roman van Luigi Malerba al zei: 'Het verleden eindigt nooit.' 1. G.C. de Bruijn, voorzitter kerkvoogdij Oostkerkwijk, Spanjaardstraat 27, 4331 EN Middelburg, tel. 0118-637205. Een waterstaatskerk uit 1846 G. SOPHIA VAN HOLTHE TOT ECHTEN Dit artikel gaat in op de geschiedenis van de tot standkoming van het in 1940 verlo ren gegane kerkgebouw van de rooms- katholieke gemeente te Middelburg, dat in 1846 aan de Lange Noordstraat werd gesticht.' De destijds bestaande noodzaak tot nieuwbouw wordt toegelicht en tevens wordt ingegaan op eerdere, niet uitge voerde plannen.2 Een halve eeuw in vogelvlucht De rooms-katholieken hebben een eeuw lang, van 1846 tot 1940, de beschikking gehad over een opvallend kerkgebouw, gesitueerd in de Lange Noordstraat, dicht bij de Markt. In grote lijnen is de voorgeschiedenis van het kerkgebouw in 1846 als volgt geweest. De katholieken kerkten eind achttiende eeuw in Middelburg in een 'schuilkerk' aan de Blauwe Dijk, waarvan ons het uit- en inwendige in grote trekken bekend is. Nadat hun rechtspositie in 1795 was verbeterd, hoopten zij op een representatief kerkgebouw, maar die hoop bleek ijdel. Ze verwierven de Sint- Barbarakapel aan de Lange Delft, en hebben daar gekerkt, maar uit niets blijkt dat ze dit als een afdoende oplossing hebben beschouwd. Er zijn plannen gemaakt om het kerkje aan de Blauwe Dijk te verbeteren, en zelfs op deze plaats een nieuwe kerk te bouwen, maar daar is niets van gekomen. Begin jaren veertig hebben zij hun hoop gevestigd op een nieuw kerkgebouw, door J. Bourdrez ontworpen, voor een locatie aan de Lange Delft. Het ontwerp werd niet gunstig ontvangen. Tot een algehele herziening is het niet gekomen, want onverwacht kwam een beter terrein beschikbaar aan de Lange Noordstraat. In de tekeningen die hij daarvoor maakte, heeft Bourdrez de fouten vermeden waar de bekende architect Molkenboer hem op gewezen had. De inwijding van het nieu we gebouw vond plaats op 6 mei 1846. Kerkelijke en wereldlijke overheid hebben een stem in het kapittel Vóór 1795, in de tijd van de Republiek, waren er, min of meer verborgen, wel kerkgebouwen voor de rooms-katholie ken. Met de komst van de Franse Revolu tie, die de vrijheid, de gelijkheid en de broederschap in haar vaandel voerde, brak een nieuw tijdperk aan. Dit beteken de onder meer het einde van de bevoor rechte positie voor de hervormden (gere formeerden), met name het privilege om met uitsluiting van andere gezindten openbare kerkgebouwen te mogen heb ben met torens en het luiden van klokken. Het nieuwe bewind ging ervan uit dat de kerkgebouwen waarover de wereldlijke overheid in de dagen van de Reformatie de beschikking had gekregen, niet toebe hoorden aan een geprivilegieerde groep van de bevolking, te weten de hervorm den, maar aan de bevolking als geheel. Dit had als consequentie dat de gebou wen en eigendommen in kwestie verdeeld moesten worden over de verschillende gezindten. Het hield in dat de rooms- katholieken een claim hadden. Nader zou moeten worden bepaald op welke manier dit verkregen recht kon worden opgeëist. Als uitvloeisel van de Nationale Vergade ring van volksvertegenwoordigers in 1796 is in 1798 bepaald dat de oude kerken en pastorieën volgens het aantal belijders verdeeld dienden te worden. Tevens zien wij dat in de Grondwet van 1815 alle kerkgenootschappen voor de wet gelijk werden verklaard. In de door de Revolutie bewerkstelligde gelijkstelling kwam dus geen verandering. Om de zaken van de eredienst centraal te kunnen regelen is toen ook een departement voor de ere dienst opgericht. Het is begrijpelijk dat er bij het rooms- kathoiieke deel van de bevolking een behoefte ontstond om nu ook met hun kerkgebouw weer een volwaardige plaats in de samenleving in te nemen en om hun godsdienstoefeningen in beter geou tilleerde ruimten te kunnen uitoefenen. Het spreekt vanzelf dat het de nodige tijd heeft geduurd alvorens de veranderingen - niet alleen voor de rooms-katholieken, ook voor de tot 1795 zo genoemde 'Dis senten' - effect hebben gehad. Het kerkje aan de Blauwe Dijk, waar de

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 1997 | | pagina 10