19 heeft men nu gewapend beton aange bracht om de muur de nodige stevigheid te geven. In de oostgevel kan men goed de toog zien van het vroegere koor. De boog is ook geheel nieuw gereconstru eerd. Uit het rechthoekig zwart vlak boven de preekstoel wordt hete lucht in de kerk geblazen. Het rooster op de vloer voor de preekstoel dient voor afzuiging van lucht naar de verwarmingsketel in de kel der. Het klankbord is nooit uit de kerk ge weest tijdens de restauratie omdat er geen deur hoog genoeg was om het na de herbouw terug te brengen. Wel heeft men het klankbord een stuk kleiner gemaakt omdat het veel te groot was. De voet van de preekstoel is twintig centi meter lager gemaakt omdat hij voor de kleine kerk ook veel te groot was. Voor het raam in de toren werd later het orgel geplaatst. De banken bevinden zich tussen de zuid- en de noordgevel over de volle lengte. De binten lopen door tot op de grond; voor de restauratie waren ze tweeënhalve meter boven de grond afgezaagd. Last but not least, nog een paar namen. De Gebroeders Van Vulpen uit Utrecht hebben een fraai orgel geleverd; zij heb ben de legeringen van het pijpwerk enigszins gewijzigd. W. Vaarzon Morel heeft twee ontwerpen op ware grootte in klei uitgevoerd voor twee in hout te snij den panelen; op de foto van het interieur zien wij deze snijwerken op de galerij van het orgel uitgevoerd. Van buiten heeft het kerkje zijn oorspron kelijke vorm wel behouden, zij het dan met uitzondering van de ramen, die van hout waren en die thans van steen en glas in lood zijn. In het interieur heeft het zeventiende- eeuwse spits toelopende dak plaatsge maakt voor een gebogen eikenhouten zoldering in middeleeuwse trant; de gebogen binten ondersteunen het geheel. De witgepleisterde wanden har moniëren met de tegels en het blanke eikenhout van de banken, die van de zuid- naar de noordgevel lopen. Het voorportaal is de doorgang door de toren, die met twee zware steunberen in het kerkgebouw steunt. In aanwezigheid van talrijke genodigden werd de gerestaureerde kerk op 17 juli 1958 door het Rampenfonds overgedra gen aan de kerkelijke gemeente. Voor ganger van deze inwijdingsdienst was de predikant van de hervormde gemeente, dominee F. van der Grift. Aan hem is de gemeente veel dank verschuldigd voor zijn grote inzet voor de restauratie van het mooie kerkje.19 Intussen is de lelijke dorpsschool uit 1912 weggebroken bij de ingang van de kerk, waar nu het monument met de namen van de slachtoffers in Seroosker- ke van de Ramp in 1953 is geplaatst. Geraadpleegde bronnen Zeeuws Archief, toegang 505, Archief Rekenkamer B, inv.nrs. 27582, 27682, 27722. 27752, 28192, 28602, 28652, respectievelijk de jaren 1611, 1612, 1616, 1619, 1663, 1704 en 1709. Uit de inventaris van het archief van de gemeente Serooskerke blijkt dat er nauwelijks archief uit de achttiende eeuw bewaard is gebleven, terwijl er van eerdere bronnen helemaal niets is. Het kerkarchief begint pas in 1811; al het eerdere materiaal is verlo ren gegaan. In de notulen en correspondentie uit de negentiende en twintigste eeuw waren gegevens te vinden over de restauratie van de toren en van het kerkschip. Het gaat om de volgende nummers. - Gemeente Serooskerke (S.), inv.nrs. 5, 12, 43 en 398; - Kerkvoogdij hervormde gemeente te Serooskerke 1826-1969 (1893, 1896. 1946-1961); - Gemeente Serooskerke 1944-1960, inv.nrs. 34 en 135. Interieur naar het oosten na de restauratie met de nieuw geconstrueerde boog van het koor en een nieuw eiken houten tongewelf, waarvan de binten op de vloer steunen. (Collectie Rijksdienst voor de Monumentenzorg te Zeist, 1977)

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 2006 | | pagina 23