15
haar eigen klok bij het begin harer gods
dienstoefening zal mogen linden.'
Uiteindelijk werd overeenstemming
bereikt. De kerk stelde de voor de
torenbouw benodigde grond op het
kerkhof tegen de westkant van de kerk
en de grond die nodig was voor een pad
naar de toren, beschikbaar. Ten slotte
een bijdrage in de bouwkosten van
I 1.500,—. Eind 1887 was de door archi
tect J.H. Hannink ontworpen toren, met
een totale hoogte van 51 meter, gereed.
Tegelijkertijd werd een nieuw uurwerk
geïnstalleerd.
Zware beschietingen op 16 mei 1940
richtten grote schade aan, zowel aan de
kerk als aan de toren. De kerk, waarvan
de muren grotendeels overeind bleven,
werd hersteld. Van de toren was de spits
verdwenen, klokken en uurwerk in de
vuurzee ten ondergegaan. Ondanks dat
het casco van de toren ontzet en
gescheurd was, waren er reële plannen
voor restauratie. Het is er niet van ge
komen. In 1975, toen ter plaatse een
uitbreiding van het kerkgebouw werd
gerealiseerd, is het tot een ruïne gewor
den restant van de toren opgeruimd.
Wat dit betreft heeft in Yerseke de
geschiedenis zich letterlijk herhaald.
Zoals anderhalve eeuw eerder is in 1976
voor rekening van de gemeente op het
dak van de kerk een klein klokken
torentje gebouwd. De klok die erin
hangt is een geschenk aan Yerseke van
de bevolking van Kruiningen, als dank
voor de hulp van de Yersekse vissers bij
het redden van mensen direct na de
watersnoodramp van 1 februari 1953.
Noten
T. G.J. Lepoeter, De Sint-Odulphuskerk te
Yerseke, Bulletin SOZK nr. 41, 199S.
De in 1887 gereed gekomen en in 1940 grotendeels verwoeste toren te Yerseke. (Ansichtkaart)
Foto's bij dit artikel Jacqueline Lepoeter en
Trijnie Lepoeter-Boes.
(Wordt vervolgd)
