16
nodig zou zijn. Uiteraard was men ook
bijzonder nieuwsgierig of de geplande
financiën toereikend zouden zijn, de
aanbesteding zou duidelijkheid moeten
verschaffen. Er was eerder een bod gedaan
van fl.30.000,00 voor de oude gebouwen
met de terreinen aan de Wijngaardstraat,
die zekerheid had men dus al en mis
schien zou er nog een hoger bod komen,
op zichzelf geen onaardige gedachte. De
grote vraag was natuurlijk hoe hoog de
aanneemsom voor de kerk zou zijn van
de laagste inschrijver. Tien aannemers
waren uitgenodigd om een prijs op te
geven. Zij deden dit door hun offerte in
een gesloten enveloppe in te leveren bij
de voorzitter. Een spannend moment brak
aan. Nu zou blijken of de ramingen en de
begrotingen juist waren geweest en plan
nen konden doorgaan of dat er in meer
of mindere mate zou moeten worden
bezuinigd. In dit laatste geval zou het be
tekenen dat tekeningen moesten worden
aangepast om over tijdverlies maar niet te
spreken. Met luide stem las de voorzitter
de bedragen van de inschrijfformulieren
voor en groot was de opluchting toen
bleek dat de firma W.J. van de Weert en
Zn. uit Goes de laagste inschrijver was
met een bedrag van fl.87.993,00 gulden;
de firma J.J.Jansen uit Middelburg was
met een bedrag van fl. 120.500,00 gulden
de hoogste inschrijver. De aanbesteding
was gelukt, de bouw van de kerk, de pas
torie en de kosterswoning kon beginnen.
De bouwperiode
De aannemer WJ. v.d. Weert en Zonen
die op 26 juli de opdracht had gekregen
liet er geen gras over groeien en begon
al een week later met het egaliseren van
het terrein en meteen daarna werden
de funderingen van de pastorie en de
kosterswoning aangepakt. Met de funde
ring voor de toren ging het wat minder
voorspoedig. Uit het grondonderzoek was
gebleken dat er op een diepte van 3,5 m.
onder de bovenkant van het terrein een
Foto 7. Gedenksteen in de entree.
Foto 9. Het hoogste punt is bereikt.
veenlaag aanwezig was. Er bestond een
kans dat er extra voorzieningen zouden
moeten worden getroffen die in verband
stonden met het feit dat de toren op
palen zou worden gefundeerd en de kerk
met overige gebouwen op een traditio
nele fundering. Er was gerekend op 33
houten palen met een lengte van 8 m.
die als men ze goed wil houden zo diep
moeten worden geheid dat hun koppen
onder de laagste grondwaterstand staan.
Dat laatste zou niet gaan lukken want er
waren waterdichte lagen die het grondwa
ter beletten om voldoende hoog boven de
paalkoppen te komen.
Om geen risico's te lopen werd besloten
om over te gaan van houten palen naar
betonpalen wat fl. 2.000,00 aan meer-
werk opleverde, geen leuk idee zo aan het
begin van de bouw. Gelukkig bleef het
hierbij, een enkele kleine uitzondering
daargelaten. Op vrijdag 29 november
werd door de voorzitter van de kerken
raad, ds. R.J. van der Veen de eerste steen
gelegd (foto 7). Op de foto 8 de kerken
raad met ds. van der Veen in het midden
samen met de Bouwcommissie en uiterst
rechts op de eerste rij met licht-grijze
hoed) de architect Frans Rothuizen.
Helemaal rechtsachter Arend Rothui
zen (ook met hoed) en verder ook veel
bouwlieden. Op de achtergrond links de
woning van Mevrouw M. de Jonge en in
het midden de nieuwe kosterswoning die
net onder dak was.
De winter van 1929-1930 was mild en
het werk vorderde goed. Alleen in de laat
ste week van december en de eerste week
Foto 8. Foto ter gelegenheid van het leggen van de eerste steen.
