Ontdekkingen tijdens de restauratie van het Wit Arjaentje Barbara van Dijk In dit artikel worden de ontdekkingen besproken die tijdens de meest recente restauratie van het Wit Arjaentje gedaan zijn. Meestal betrof het aangename verras singen, reeds lang in vergetelheid geraakte bouwelementen en cultuurhistorische details die weer tevoorschijn kwamen. Zij tonen de geschiedenis van een dorps kerk. Een kerk die al eeuwenlang een belangrijke rol in het leven van de mensen en het dorp speelt. De reacties op de restauratie zijn over het algemeen hartverwarmend. Vele mensen hebben meegewerkt aan de restauratie. Graag maak ik van deze gelegenheid ge bruik iedereen voor zijn of haar bijdrage hartelijk te danken. De ruimte ontbreekt om iedereen afzonderlijk te noemen, maar de bijdragen worden daar niet minder om gewaardeerd. Eén persoon wil ik graag bij naam noemen; zeker ook om dat hij in dit artikel uitgebreid geciteerd wordt; Leendert van der Gouwe van de Gemeente BorseleT Zijn rol was en is van enorm belang bij de restauratie. Dit artikel pretendeert niet van wetenschappelijke aard te zijn. Het is eerder een uitdruk kelijke uitnodiging tot het inbrengen van meer kennis en/of bronnenmateriaal. Uw opmerkingen en aanvullingen zijn van harte welkom. Aan het eind van dit artikel treft u een e-mailadres aan waarnaar u uw reacties kunt sturen, maar u bent uiteraard ook van harte welkom in de kerk. Plaatsbepaling Eind 2009 kocht ik de voormalig Neder landse Hervormde kerk van de toenmalige eigenaren. De kerk was op dat moment reeds zes jaar in particulier bezit. Het gebouw verkeerde in een matige staat van onderhoud. Een uitgebreide restauratie bleek noodzakelijk om het gebouw ook voor de toekomst te kunnen behouden. Voor alle werkzaamheden geldt dat er keuzes gemaakt moeten worden. Zo ook voor de werkzaamheden aan de kerk. Vaak moet dat nog op het laatste mo ment, omdat er zich onverwachte dingen voordoen. Er is voor gekozen om vooral de museale en historische waarde van het gebouw te benadrukken. Dat betekent dat elementen vanuit de gehele historie van de kerk zichtbaar zijn (gemaakt). De afleesbaarheid van de bouwgeschiedenis is vergroot. Dat maakt de kerk aantrekkelijk voor bezoekers; van toeristen tot gespecia liseerde kenners. Katholieke en Nederlands-hervormde elementen bestaan nu naast elkaar. Mijns inziens doet dat recht aan het gebouw en haar omgeving. Ovezande is al zeer lang een dorp waar twee geloven (harmonieus) samenleven. De kerk en de bijgebouwen zijn door beide groepen gebruikt voor zeer diverse doeleinden, van zondags school, theaterzaal en consistorie tot brandweerkazerne. De meeste bewoners van Ovezande hebben herinneringen aan én een band met de kerk. Toekomstig gebruik Het is de bedoeling dat ook de nieuwe generaties in Ovezande een band met de kerk opbouwen. Misschien alleen door het bijwonen van een gratis concert tij dens het straatfestival, maar wellicht ook omdat ze er een trouwerij, uitvaart, doop of andere soort plechtigheid bijwonen. Mensen van alle geloven, overtuigingen, geaardheid en gezindten zijn welkom, zo lang de aard van het gebouw gerespecteerd wordt. Invulling van dit doel zal gebeuren door middel van verhuur van de kerk voor passende gelegenheden. Aan het eind van dit artikel vindt u het adres van de website met alle benodigde informatie. Een nieuwe naam voor een oude kerk De kerk werd lange tijd aangeduid als 'vm. N.H. kerk te Ovezande'. Deze weinig aansprekende term vroeg om een naam die de kerk en haar lange historie weer eer aandoet. De kerk is daarom vernoemd naar de enig overgebleven muurschilde ring (fresco). Deze schildering verbeeldt de Heilige Adrianus. Op deze vijftiende- eeuwse fresco is Adrianus te zien met zijn voet op een leeuw, zwaard, schild en middeleeuwse kleding en haardracht. Adrianus in het Zuid-Bevelandse accent wordt uitgesproken als Arjaen/Arjeen. Er is bewust gekozen voor een seculiere naam die niet verwijst naar de heiligverklaring van Adrianus. Dit om de lange Neder lands-hervormde historie van de kerk geen geweld aan te doen. De toevoeging 'Wit' spreekt verder voor zich. Waardestelling van de kerk De kapel dan wel parochiekerk is oor spronkelijk gebouwd om het katholieke geloof te belijden. Ten tijde van de refor matie, omstreeks 1578, raakte de katho lieke meerderheid (2/3 van de toenmalige Ovezandse bevolking) de kerk kwijt aan de hervormden. In de nieuwe Staatsre geling van 1798 werd geregeld dat het Een deel van het interieur van de kerk voor de restauratie. (Foto's: Barbara van Dijk.)

Tijdschriftenbank Zeeland

Bulletin Stichting Oude Zeeuwse kerken | 2016 | | pagina 4