In do uitzending van Brandpunt, enige tijd geleden, kwam dat weer eens mooi te pas naar aanleiding van de jachtpartij van Z.K.H. Prins Bernhard op fazanten, waarover ik eveneens nog pks een ingezonden stukje in het tijdschrift Panorama heb ingezonden. Waarom toch dfe (kortzichtigheid? Die gewone jachtfazêonten waar Prins Bomhard op schoot, zijn fazanten die bij duizenden en nog eens duizenden uit de moderne broedmachines rollen. Het gevaar dat deze diersoort uitge roeid wordt, is hic-r totaal niet in het geding. Eveneens is dit het geval met voor hun pels gefokte Chincilla's, Nertsen, Bevers en Zilvervossen. Waarom wordt dit feit in die uitzending of in de krantenberichten over deze jachtpartij, er niet eens even bijgezegd? Dit zou misschien al heel wat misverstanden hierover wegnemen. Ik voel echter wel aan waar dit soort mensen ongerust over is en wel om het feit dat door de jacht al zoveel dieren geheel of bijna zijn uitge roeid. En daar hebben we nu juist het kardinale punt: is. °f moet iedere jager een uitroeier zijn? Toch nict:zeker, evenmin dat een slager een die renbeul hoeft te zijn, hoewol hij toch dag na dag dieren moet doden omdat, zoals de heer Koster terecht stelt, G-od de mens over de dieren heeft ge steld als heerser, wat helaas échter verworden is tot uitroeier. Men kon, als er met inzicht en beleid tewerk was gegaan in Amerika nu nog best af en toe een Bisonjacht houden of op dG eens ontelbare Trekduiven schi.etefa, maar dat was'geen jagen, maar moorden oh iedere weidelijke jager zal hierVan walgoni Ook wat het houden van dief en in gevangenschap betreft komt hief hetzelfde euvel om de.hoek kijkent hoUdi geen'diefeh die voor u Veei "fcc veel werk meebrengen z.oals apen en schildpadden, welke bovendien ook nog spéciale voorzieningen vragen*' Hierdoor helpen zg. dierenvrienden hard mee aan de uitroeiing en het wordt hoog tijd dat de overheden hier zeer snel wat aan gaan doen. Ook mag er m.i. wel eens op toegezien worden hoe sommige overdreven mensen hun dieren in menselijke kleding steken. Dat is volgens hen ook dieren liefde, maar volgens mij, misbruik van dieren. Het geeft dus volgens mi;j helemaal niet of er gejaagd wordt en of er die ren in gevangenschap gehouden worden, mits dit met inzicht en kennis van zaken gebeurt. - r Nog mooier is het om in Natuurreservaten dieren te observeren en vanuit deze gebieden dieren opnieuw uit te zetten dear waar zij door wanbeheer*- zijn uitgeroeid, zoals dit. reeds met sommige soortenjLs g,_eda.an. Men-'-moet-mi-j" dus goed"" begrTjpënT' dë'"vogelvangsten in België vervlo-ek .ik daar dit geen jacht genoemd mag worden, maar gewóón uitmoorden. Ook kan ik niet begrijpen wat men aan zo'n nietig beestje, als die kleine zangvogels heeft; een echte jager zal hierover eveneens zijn hoofd schuddon. 'Waar het dus enkel en alleen op aankomt is Redelijkheidmaar daar zocht Diogenes in zijn tijd al tevergeefs naar en wij helaas ook nog steeds. Met de meeste hoogachting, M. Dieleman, Sasweg 18, Axel. VERSLAG VAN DE OP 20-11-1971 GEHOUDEN EXCURSIE NAAR HET CANISVLIET 's Middags om 14.00 uur verzamelden zich 13 oudere en 7 jongere vogcl- waerncmers aan de kruising voor de oprit vaan de Sasse brug aan dc West- dorpse kant. Het was zeer winderig en er hing een dichte mist, ook lag de temperatuur nabij .-nul graden C. geen ideaal vogclweortje dus. Toon; allen present waren, reden we naar dc Canisvïi et straat, waar de ver voersmiddelen geparkeerd werden. Mert de- heer J. v.d. Steen, geboren te Sas van Gent, (een rasechte Zceuws- vlaming dus) die reeds vanaf zijn zevende jaar met het Canis vliet. ver trouwd is en dus kenner van dit gebied bij uitstek, als gids,, gingen we dik ingepakt, dc wind., koude en mist trol berend, op pad. De eerste paar honderd meter liepen wc langs de oever van wat vroeger een deel v?as geweest van het Canisvliet. Met dc werkzaamheden tot verbreding -van het kanaal, enige jaren geleden., is dit deel namelijk opgevoerd met kanaalgrond en is het nu een stuk land bouwgrond 3.

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1972 | | pagina 3