vloog een eindje verder om daar "het spelletje" op nieuw te beginnen. Zodoende was het nestje een o- genblik verlaten en kon ik het van een afstandje, in het voorbij lopen, zien. Op een vrij kille avond zag ik de eitjes niet lig gen, toen ik nog eens goed rondkeek ontdekte ik, dicht tegen elkaar aangedrukt, vier "donsjes", niet groter dan het bovenste lid van m'n duim. (en ik heb beslist geen grote duim) 'k Heb ze daarna niet meer gezien natuurlijk, al hoewel ik diverse malen jonge pleviertjes heb zien rondscharrelen en ouderparen over de weg of het terrein heb zien "kreupelen"Mogelijk zijn een tien tal pleviertjes ook hier, op de Landtong, groot ge worden He eendesoort die als vaste bewoner (dus niet de echte wilde eend) op en om de Landtong leeft heeft praktisch elk spoortje van het "wilde eend zijn" verloren. Het zijn veelal grote eenden met witte vlekken in hun verenkleed; 20 stuks vertoeven zomer en winter rondom de gebouwen en huizen op de landtong, bedelend om wat brood, wat ze vaak gul wordt verstrekt en dus zijn ze lui en zoeken zelf nauwelijks naar voedsel. Hun voortplantingsgedrag is al evenver zoek: Eén wijfje - 4 5 "woerden", een haastig gemaakt nest - vuilwitte eieren, 6 10 stuks - weken lang "broeden" en ondertussen, als het wijfje van het nest durft te komen achterna ge zeten worden door "de mannen" en na weken een verlaten nest, zonder succes "bebroed". Ook zie je wel jongen, die dan weer opgroeien tot dezelfde soort eend jammer, want de echte wilde eend is wel een mooie vogel, met een geheel ander gedragspatroon. In juni en juli zie je langs de waterkant (meestal de westkant) wel een wilde eendesoort met vaak meer dan 10 zwart-witte donsjes. Het ouderpaar heeft de mooiste kleuren in wit, zwart, roodbruin en iriserend groen, poten licht- en snavel knal roodik bedoel dus de gansachtige eend, de bergeendIk geloof stellig dat er een grote en 4 0

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1978 | | pagina 26