achtig. Hij is ook familie van de Vlaamse gaai. Ook
de roep van de vogel lijkt op de roep van de vlaamse
gaai. Hij heeft een hele harde krassende roep: "krrrè
krrrè - krrrè".
s'Morgens vroeg als de zon scheen, liet hij zijn roep
door de huurt schetteren. De vogel was ook heel tam,
vooral in het hegin. Ik kon hem zelfs tot op 2 m na
deren.
Pons de Kind heeft hem hij ons gefilmd. Zelf heh ik
de notenkraker met de 135 mm op de foto gezet. Later
hleek de foto helaas mislukt te zijn. De notenkraker
werd later toch wel iets schuwer. De vogel liet zich
meestal maar even zien en was dan weer weg. Daardoor
werd het ook veel moeilijker om de notenkraker te fo
tograferen. Slechts een enkele keer hleef hij wat
langer in de tuin. Meestal zagen we hem s'morgens
vroeg of rond het middaguur, om ongeveer 12 uur. Ook
zagen we hem meer met mooi weer dan met slecht weer.
Toeval? Ik dacht het niet. Regen en ook wind houden
vele vogels hinnen.
Een keer maar zat de notenkraker doornat in de stro
mende regen. De mussen in de buurt waren als de dood
voor hem, "Het Vogelboek" zegt dan ook dat de noten
kraker er niet van afziet om een mus te doden met
zijn lange dolksnavel. Wanneer de vogel in de huurt
was, hoorde je de mussen angstig piepen en lieten de
koolmezen hun alarmroep "tjerr" horen. Het hoofdvoed-
sel van de notenkraker bestond hier uit hazelnoten.
Verder at hij wormen, pinda's en stukjes brood,die
hij van de voederplank haalde. De notenkraker was dan
ook dikwijls te vinden onder de twee hazelaars in on
ze tuin, waar hij zich te goed deed aan achtergeble
ven hazelnoten. Het was dit jaar een erg goed hazel-
jaar geweest. Wanneer hij een hazelnoot vond, nam hij
die in zijn sterke snavel en probeerde hem te kraken.
Het kraken was op vrij grote afstand hoorbaar. Ook
heb ik hem nog op een andere manier een noot zien
kraken. Deze noot zat nogal vast in de grond, waar
door hij de noot niet in zijn snavel kon nemen; toen
hakte hij er met forse snavelhouwen op in. De noot
spleet vrijwel direkt en zo kon hij gemakkelijk het
7 1
