De Geelgors,
Saaftinge biedt dus geen mogelijkheden, maar de bos-
sages in de Hedwigpolder zouden mogelijk geschikt
zijn.
Sp.
Tekeningen: M. MommersBron: CRM-landschappenkaart.
waar is hij gebleven?
De geelgors, waar is hij gebleven, een vraag die we
ons terecht kunnen stellen. Hoe lang is het al niet
geleden .dat hij nog bij zowat elk weiland, op een
weipaal gezeten, de gele borst vooruitgestoken en met
opengesperde bek, zijn liedje ten gehore bracht,
voorwaar geen schoon geluid maar toch wel aangenaam.
Het was een typisch vogeltje van het 'Oud Zeeuwsvlaams
Polderlandschap' voordat dit door landbouwmodernise-
ring en ruilverkavelingen werd omgevormd tot het hui
dige 'Hieuw Zeeuwsvlaams Cultuurlandschap'.
Vaak kom je bij het doornemen van notities van de ou
deren onder ons (éils men dan eens de moeite nam hem
op te schrijven!) zinsneden tegen als 'zeer algemeen',
'veel', 'talrijk zingend', om er maar een paar te
noemen. Ook ikzelf kan me die 'geelvinken' (wisten
wij toen veel dat dat beestje 'geelgors' heette) uit
m'n jeugdjaren goed herinneren. Je zag ze veel langs
de Oude Vaart tussen Hulst en Groot Eiland, rond de
Waterstraat ten zuidoosten en het gebied tussen
Linie en Zoutestraat ten noordoosten van Hulst waar
we nu de nieuwbouwwijk 'Moerschans' vinden. Hu ben
ik niet de enige met dergelijke herinneringen, ook
G. Sponselee uit Hulst, mede-auteur aan de 'Avifauna
van Oostelijk Zeeuws-Vlaanderen1975kon me ver
tellen dat ze indertijd (jaren vijftig) erg talrijk
voorkwamen in de polders rondom Kampen (Hontenisse
Ook in de literatuur vinden we enige aanduidingen
van de vroegere talrijkheid: Middelman en Veldhuyzen
(l94ö) noemden hem een algemene broedvogel van het
1 3 4
