DE MOERASANDIJVIE,
Senecio congestus (R.Br) DC
OVER HET VOORKOMEN IN ZUIDELIJK ZEELAND
Jaarlijks worden alle plantenvondstendie het Rijks
herbarium te Leiden bereiken, geselecteerd om de in
teressantste te publiceren in Gorteria, het tijd
schrift voor de floristiek, de plantenoecologie en
het vegetatie-onderzoek van Nederland, dat door het
Rijksherbarium wordt uitgegeven. In deze lijst met
vooral zeldzame planten worden ook wel eens vondsten
van minder zeldzame soorten opgenomen, indien deze
buiten hun'verspreidingsgebied zijn aangetroffen.
Zo leek het ons nuttig om in de lijst 1975 (MENNEMA
VAN OOSTROOM, 1977) een vondst te vermelden van
de Moerasandijvie op Zuid-Beveland bij Eversdijk, al
daar waargenomen door de heer M.J. Berman in juni
1975» omdat in het Deltagebied deze soort sinds 1950
volgens de ons beschikbare gegevens nooit zuidelijker
dan Schouwen en Tholen was aangetroffen 1), Hierop
kwamen enige reacties, die wij in een z.g. Korte Me
dedeling verwerkten (MENNEMA, 1977)' de heren Ir.J.
W. Jongepier en W. de Munck kenden samen nog zeven
vindplaatsten van de moerasandijvie op Noord
en Zuid-Beveland, op Walcheren en in Zeeuws-Vlaan-
deren. Op deze mededeling werd ook weer gereageerd:
de heer G.M.P. Sponselee stuurde ons zeven nieuwe
vindplaatsen uit oostelijk Zeeuws-Vlaanderen (fig. 2)
en op zijn verzoek werd besloten om in De Steltkluut
een publicatie aan de moerasandijvie te wijden omdat
mag worden verwacht, dat deze soort op nog wel meer
plaatsen in Zeeuws-Vlaanderen kan worden aangetrof
fen.
De Moerasandijvie, Senecio congestus (R.Br.) DC, is
een forse plant tot 1 meter hoog of hoger met een
dikke, kleverig behaarde en holle stengel. Aan de
stengel zitten talrijke ongesteelde, lancetvormige
weinig of niet ingesneden bladeren, die onderaan de
stengel wel gesteeld en diep ingesneden zijn. Deze
z.g, wortelbladeren zijn meestal afgestorven, als de
7 2
