moerasandijvie bloeit (van mei tot juli) met vele,
gele composietenhoofdjes in een opvallende, scherm-
vormige pluim. (fig. 1).
Het belangrijkste verspreidingsgebied van deze soort
is uitermate klein; zo klein zelfs, dat een inter
nationale werkgroep van de Raad van Europa heeft
besloten de moerasandijvie te plaatsen op de lijst
van bedreigde Europese plantensoorten. Voor wie dit
leest en de uitgestrekte groeiplaatsen in de IJsel-
meerpolders kent, is dit misschien een ietwat merkr
waardige mededeling. Maar dan dient daar wel aan te
worden toegevoegd, dat deze plant buiten Nederland
niet of nauwelijks voorkomt. Dit betekent, dat, als
hij in Nederland door welke omstandigheden dan ook,
in aantal sterk zal achteruitgaan, hij in héél Euro
pa achteruitgaat, ja zelfs met uitsterven wordt be
dreigd
De moerasandijvie is, zoals gezegd, vooral een plant
van het drooggevallen land, zoals vroeger veelvuldig
in Noord- en Zuid-Holland was te aanschouwen, wan
neer er weer een plas werd drooggemaaktMaar OUDE
MANS schreef reeds in 1873Zoodra de drooggemaakte
plassen bebouwd worden, begint het Aschkruid (een
oude naam voor de moerasandijvie M.) minder algemeen
te worden, en eindelijk verdwijnt het ook wel op
plaatsen, waar het vroeger in duizenden exemplaren
te vinden was."
Een variant van het drooggevallen land is de opge
spoten grond, waarop moerasandijvie ook opperbest
aanslaat. Hiervoor geldt echter hetzelfde: men
spuit geen grond op om er planten te laten groeien,
maar om die grond te bebouwen. Samenvattend kan
worden gezegd, dat de aard van de groeiplaats, waar
de soort uitbundig voorkomt, aanleiding geeft om
het voortbestaan van de moerasandijvie in Nederland
- en dus op aarae- met enige zorg tegemoet te zien.
lMu dient te worden opgemerkt, dat een kleine 20
jaar geleden - om precies te zijn in 1959 - de soort
zo massaal in Oost-Elevoland bloeide en vruchtzette,
dat zijn pluis zich bij een heersende westenwind
heeft weten te verspreiden over onze oostgrens.
Jaarlijks verschijnt er sindsdien een Duitstalige pu-
7 3
