Wat nu de andere soorten betreft, ook hier zijn er die men slechts zelden tegenkomt, zoals vogelmelk (lijkend op een kleine witte tulp), maagdenpalm (verwilderd?), akkerklokje (verwilderd?), en gras- klokje» Zwanebloemen kan men aantreffen in niet al te diep, helder water, maar ook deze zijn niet tal rijk meer. Kaardebollen zijn iets talrijker en komen vooral voor langs kalkrijke dijken de sloten, maar ook deze worden bedreigd omdat ze nogal eens afgesneden worden voor droogboeketten of bij het maaien van bermen en sloten. Tenslotte de soorten die tamelijk veel in onze streek voorkomen n.l. aardaker, wilde marjolein en rapun- zelklokje» Van de laatste soort hebben we ongeveer 500 exemplaren geteld, alle in het gebied rond Schuddebeurs en de Liniedijk van Hulst naar Zandberg. Aardakker en wilde marjolein zijn in grote getale te vinden in de omgeving van Kloosterzande en Hengstdijk, terwijl een minder rijk gebied de omgeving van Philippine en Hoek is. Een verklaring, dat juist deze gebieden zo rijk zijn, hebben we niet kunnen vinden, maar de aanwezigheid van sommige zeer oude polders in deze gebieden, zou een aanwijzing kunnen zijn. Opmerkelijk is ook dat marjo lein dikwijls verder naar het zuiden doordringt dan aardaker. Heide soorten verspreiden zich ook langs de spoorlijnen in onze streek, wat bij planten wel vaker voorkomt» Een kleiner verspreidings gebied van marjolein en kaardebol treffen we aan langs de lijn Zuiddorpe- Koewacht. Gebieden waar weinig of geen beschermde planten gevonden zijn, kunnen we globaal aangeven met de zandstreken langs de grens en de polders rond Axel en Zaamslag. Het is mogelijk, dat bij een nauwkeurige inventarisatie hier toch nog wel iets aan het licht komt. We doen dan ook een beroep op iedereen, om zoveel mogelijk beschermde planten aan ons door te geven. Alle medewerkers aan dit project willen we tenslot te bedanken voor de vele uren, dat ze naar be schermde planten gespeurd hebben, soms met weinig 9 5

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1979 | | pagina 33