de Slanke Mantelanjer te Bekijken, die al bijna uitge
bloeid was. Hier haalden nog twee excursiegangers
ons in, die in Sluiskil voor het stoplicht hadden
Op de grens tussen Visart en Bontepolder stond het
Muskuskaasjeskruid in bloei. Hier werden we even ver
rast door 50 opvliegende Goudplevieren en een
groepje putters. In de Pierssenspolder zagen we een
Steenuiltje in een Wilg zitten zonnen. Door zijn
schutkleur leek hij een knoest van de boom en was het
even moeilijk om hem te vinden.
Bij de Nol zagen we twee Zwarte Ruiters in een weitje
met Knotwilgen zitten. De vogels waren echter zeer
schuw en lieten zich niet gemakkelijk bekijken.
Ook bij de kreek zelf zagen we nog een Zwarte Ruiter
en ook deze was niet erg op onze belangstelling ge
steld. Twee Dodaarsjes lieten zich even bewonderen,
doken onder en kwamen niet meer binnen ons gezichts
veld boven. Een 6 Heggemus liet even z'n zang horen
en een Winterkoning alarmeerde.
Op de terugweg zagen we in de Oudvogelschorpolder een
Torenvalk tot driemaal toe uitvallen naar een Haas
die dit toch niet zo leuk vond. Tot driemaal toe
dook de valk naar de haas' die volgens ons, toch een
gezonde indruk maakte. Misschien verstoorde het
beest het jachtgebied van de Torenvalk?
2 1 I
