dion acanthii Br-Bl.1926) als Malrove, Koningskaars, Zwarte Toorts, Wilde Reseda, Wouw, Ossetong, Doorn appel, Slangekruid, Witte en Akkerhoningklaver komen niet op de dijk voor hetgeen echter geen criterium is aangezien we dit geval als een "fragmentarisch voorkomen" kunnen "beschouwen. Het zaad kan zijn aangevoerd met de overheersend westenwinden vanaf Bouchauterhaven plm 500 meter ten westen van de standplaats alwaar de soort best in een van de tuinen kan voorkomen. Anderzijds is het voorkomen nabij een "zeedorp" vrij karakteri stiek, als Bouchauterhaven .nu nog een zeedorp ge noemd mag worden op plm 8.5 kilometer van de Westerschelde.Tot de afdamming van de Braakman in 1952 echter lag het plaatsje slechts op een steenworp afstand van het buitenwater. Al met al werpen deze overwegingen weinig licht op de zaak maar .gezien het feit dat de soort enigs zins gebonden is aan menselijke activiteit (de rude rale invloed) en waarschijnlijk op de standplaats "thuishoort" mogen we deze forse grijzige composiet op de Olmendijk- toch eerder een fraaie aanwinst noemen dan een ongewenste vreemdeling. M.A.Buise, Julianalaan 11, 4561 JA Hulst. LITERATUUR HEUKELS-VAN 00STSTR00M, 1970. Flora van Nederland 16e druk. Groningen. KUYPERS, Th.L., 19-75Landschappelijke en natuurweten schappelijke waarden in de "Verenigde Braakmanpolders". Kloetinge WESTHOFF, 'V., en A.J.DEN HELD, 1969- Plantengemeenschap pen in Nederland. Zutphen. WESTHOFF, V., e.a., 1970. Wilde Planten, Flora en vege tatie in onze natuurgebieden deel 1Amsterdam. VERWEESDE BERGEENDEKUIKENS Op 8-7-79 wandelden mijn vrouw en ik langs de Wallen en de'Binnenvest van Hulst toen we in het riet wat gerit sel hoorden. Na even zoeken vonden we 4 Bergeendekui kens die zich er tussen de rietvegetatie wegdrukten. Na ontdekking namen ze snel de "benen" en zwommen meer 2 1 9

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1979 | | pagina 29