reden om te juichen; ontsnapte of losgelaten uit
heemse vogels kunnen een bedreiging vormen voor in
heemse soorten. Deze vogel hield zich op in enkele
knotwilgen; een paartje kan b.v. een voor Steenuilen
geschikte nestholte bezetten.-
Van deze parkiet hebben we verder niet gehoord, maar
dat de halsbandparkietaffaire allerminst tot het ver
leden behoort blijkt uit onderstaande waarnemingen en
mededelingen
A.de Kind weet het volgende melden: In het najaar van
1974 zaten in de omgeving van de Wittebrug te Hulst -
nabij Edah - 2 halsbandparkieten op een maisveld. We
ken aan een stuk kwamen ze daar voedsel zoeken,
steeds rond 4 a 5 uur kwamen ze aangevlogen. In de
winter zag ik ze er niet, maar toen ik in het voor
jaar bij een landbouwer aldaar vroeg naar kerkuilen
vertelde hij me de hele winter een paar groene par
kieten op de mestvaalt en op het stro in de open
hangar te hebben gehad. Ook dat waren halsbandparkie
ten. Twee jaar achter elkaar heb ik ze gezien met 5
jongen en ze vlogen soms tot boven Sint Jansteen.
Ook in Absdale waren ze regelmatig op een maisveld
aanwezig. In 1977 zag ik ze in de Waterstraat in een
tuintje op zonnebloemen.
Twee jaar hebben ze in de buurt van de Liniedijk ge
vlogen en gebroed. De eerste maanden van 1978 heb ik
ze regelmatig gezien op de Hulster Wallen. Waarschijn
lijk 2 paar. Een paar nestelt in een oud spreeuwenhol
in een van de olmen. De laatste keer voor ik dit ver
haal inleverde - zag ik ze op 15 maart, nabij de Dub
bele Poort. Deze vogels zijn ontsnapt - of losgelaten
- in Hulst na een vogeltentoonstelling. Alles tesamen
zouden er zich reeds twee groepen ophouden rond
Hulst, een van 7 en een van 6 parkieten. De vogels
zijn zeer schuw.
In 1974 op 19-5 zagen M.Buise en P.Maas 1 ex. nabij
het Noordoostbos van het Groot Eiland rondvliegen.
B.Grootjans deelde mede dat bij Hofman, Oudevaart Tnz
reeds vanaf 1975 deze parkieten jaarlijks "in het
wild" broeden. En telkenjaren ook nog jongen groot
brengen
2 3 2
