het oosten: Russen, Chinezen, Polen. Waarschijnlijk goedkope be
vrachting.
Door de zuidoosten wind trok het water laag weg, wat ons bij ons
bezoek aan het laagste niveau van Saeftinghe goed te pas kwam.
Stukken van kloostermoppen lagen er volop en ook al brokstukken
van aardewerk. Plots lagen de nog gave putten van de turfstekers
voor ons; ze liggen er nog uit de jaren 40-45 en misschien nog
wel van vroeger.
Onder de indruk kwamen we allen, toen we letterlijk in een bos
van boomstronken kwamen. Ze stonden er zeer dicht tegen elkaar
maar van welke boomsoort ze waren kon niemand bepalen. Dat is
dus eens 'n onderzoekje waard.
Door de afslag kwamen veel schelpsoorten bloot waaronder de be
kende Strandgaper. Ondertussen konden we van op honderd meter
Grauwe Ganzen bewonderen; er bevond zich ook een wit exemplaar
tussen. Veel Smienten kregen we te zien en ook Wintertalingen.
We besloten bij de Noordschaapstal te eten, maar nog juist voor
we het strand verlieten, vond de heer Bogaert een mooi stuk
aardewerk. Het is het handvat van een vuurstolp, maar dat ver-?
telt hij hieronder zelf. Het stuk zal wel terechtkomen in het
kastje bij Maria.
Uiteindelijk kwamen we dan toch aan de schaapskooi, een plekje
om nooit meer te vergeten al zaten we dan ook op een wespennest.
Ze waren nog aardig actief en dat bijna in november. Pas toen één
van de dames gestoken was, zochten we een ander plekje op, een
paar meter verder. We bespraken met elkaar wat er zou gebeurd
zijn als de afsnijding van de Bocht van Bath zou zijn doorgegaan.
Natuurlijk zou Saeftinghe er onder geleden hebben, maar gelukkig
is gebleken dat het een overbodige ingreep zou zijn geweest.
We trokken verder. Een jonge Bruine Kiekendief kwam vlak voor
ons vliegen, viel al een steen in en vloog weer verder.
Er waren weinig zangvogels. Toen de tocht bijna ten einde was,
ontmoetten we nog een onvriendelijke herder. Blijkbaar wilde hij
laten horen dat hij ook wat te zeggen had. Maar buiten dit voor
val hebben we weer eens van Saeftinghe genoten. Te 14*40 uur
namen we afscheid van elkaar, er werd nog gewezen op de borden
