De volgende soortenlijst geeft een (slechts beperkte) indruk van
de schoonheid van dit terrein:
Blaartrekkende boterbloem Wolfspoot
Behaarde boterbloem
Scherpe boterbloem
Stijve waterranonkel (in
een drinkputje)
Gewone hoornbloem
Kluwenhoornbloem
Zilverschoon
Parnassia
Smalbladige wikke
Gewone rolklaver
Echt duizendguldenkruid
Praai duizendguldenkruid
Gewone brunel
Watermunt
Kleine ratelaar
Grote ratelaar
Late ogentroost
Echte valeriaan
Madeliefje
IJeelblaad jes
Zilte (Ronde-)rus
Zomprus
Platte rus
Zeebies
Ruwe bies
Slanke waterbies
Valse voszej
Riet
Vleeskleurige orchis
Gewoon biggekruid Rietorchis
Koninginnekruid Gevlekte rietorchis
Zeerus Breedbladige orchis
Zeegroene rus
Vooral botanisch is dit langs natuurlijke weg ontstane stukje
vegetatie zéér waardevol, alleen al door het voorkomen van grote
aantallen orchideeën, grote bestanden van Kleine- en Grote rate
laar (het ziet werkelijk geel eind mei, begin juni) en Parnassia,
die zich daar recent vestigde en zich hopelijk uit zal breiden.
Bovendien kan men hier heel mooi zien dat bepaalde planten el-
kaars "gezelschap" opzoeken. Halofyten zoutmïnnende planten)
bij elkaar en glycofyten min of meer bijeen.
Welke factoren bedreigen nu dit terrein?: Betreding en BEMESTING!
Inderdaad is reeds waargenomen dat dit terrein, waarschijnlijk op
nieuw niet volledig legaal, werd bemest, IETS WAT ABSOLUUT DE NU
BESTAANDE VEGETATIE LANGZAMERHAND ZAL DOEN VERDWIJNEN. Men krijgt
er dan zo'n monocultuur van enkele grassoorten, die hier oor
spronkelijk helemaal niet thuis horen. De koeien kunnen dan hun
melkfabriek openhouden en maximaal produceren. Maar zeldzame
inheemse planten zul je dan niet meer terug vinden.
De uitbaggering van de Braakmankreek bracht kennelijk met zich
mee dat er een dikke roestige pijpleiding over het terrein moest
worden gelegd; daarvoor was dan weer een bulldozer nodig die zeer
ingrijpende sporen in de vegetatie heeft achtergelaten. Sommige
stukken leken werkelijk omgeploegd te zijn, waardoor we toch moeten
vrezen voor de ondergrondse delen van de orchideeën die daar
stonden. Gelukkig is de pijpleiding nadat wij de "ravage" hadden
opgemerkt op één van onze excursies, weggehaald en heeft de ve
getatie zich al aardig hersteld, maar over het al dan niet terug
komen van de orchideeën valt nog weinig te zeggen. Nogmaals moet
113
