Daar komt nog bij dat het gebied nu veel gemakkelijker bereikbaar
is. Van het onverharde weggetje werd nauwelijks gebruik gemaakt,
men reed net zo lief een klein eindje rond. Nu zal men vlugger
geneigd zijn om door het gebied te rijden, wat meer verstoring be
tekent
Volledigheidshalve moet nog gezegd worden dat dit weggetje staat
aangewezen als kwartaire weg. Dit houdt voor het Waterschap de
Verenigde Braakmanpolders de verplichting in om het te verhar
den! Ik kan me moeilijk argumenten indenken die verharding nood
zakelijk maken, want zoals gezegd is er een alternatieve route
die slechts weinig om is. Bovendien zullen maar betrekkelijk
weinig mensen gebruik maken van dit weggetje, want er is gewoon
weinig verkeer.
Concluderend moet helaas gesteld worden, dat aanwijzing als
natuurgebied geen volledige bescherming voor een gebied be
tekent. Dat dit kan leiden tot ernstige aantastingen is bij
Mauritsfort gebleken. Want dat onverharde weggetje
vormde een essentieel onderdeel ervan.
ZELFS IN NATUURGEBIEDEN
BLIJKT DE NATUUR NOG NIET
v Ygp VEILIG TE ZIJN!
'"S>. Peter Maas, Beetho-
venstraat 1 3
SPREEUWEN ETENDE KERKUIL.
In een open schuur te Koewacht waar regelmatig een Kerkuil ver
blijft vond ik op 17 november 1979 4 afgerukte spreeuwekóppen
4 linker- en 6 rechtervleugels van spreeuwen.
Eerst dacht ik dat dit het werk was geweest van de boerderijkat-
ten die daar rijkelijk aanwezig zijn, maar bij inspektie van de
balken bleken ook daar duidelijk resten van spreeuwen (o.a.
kleinere veren) te liggen.
Diezelfde avond had ik trouwens nog het geluk de Kerkuil zelf
op één van de balken van die schuur te zien zitten.
Het is volgens mij duidelijk dat deze kerkuil profiteert van de
vlakbij, in het Pereboomsgatgelegen spreeuwenslaapplaats
(max. 50.000 spreeuwen in november).
Op 27 december 1979 toen de meeste spreeuwen alweer doorgetrok
ken waren vond ik nog 2 spreeuwekoppen op de kap van een trak-
tor die daar pas een week stond. De afgerukte koppen lagen op
1 5 7
