t'Wintert nie'mer t'Vóó'jaor da'd'is vroeg va't'jaor, de mjèrelaon zijnen nist a'klaor; 'ij e gebouwen in de dóórnewjèr, dêênen zwaarten scharreljèr. En t' poverken e zijnen nist gebouwd in de klamp mee mutsaord 'out. t'Is niegrooter a's 'ne pink, da' klein trefiekig dink. t'Za' gauw wêê' vóó'jaor ooren, de kjèsmus laot 'r weer al 'ooren. Die weun in 'ne kopboom, in 'n olleken mee 'r pikzwaart bolleken. En achter 'n ulleken in de Waai, lig' a' wêêr 't êê'st wildèndenaai t Regent, t'is nog koud, mao' bij al dien, tOor vóó'jaor kosnaodien. 't'Eldertuit t'Regent nie'mer t'eldertuit, komme luistert, 'oort, de mjèrel fluit. Die d't nou nao'zijne zin; kik si, 'ij vlieg'te pjèreljèr in. t'Zou best wel 's keunen, da'tij dao' gao' weunen. Voorig jaor tij da' d'ook gedaon; k'lao't'm zijne' gank mao' gaon. k'zijn zoo gjèren buiten, a'nk dêêne mjèrelaon 'oor fluiten. t'Zingen van dêênen zwaarte' zanger is sj.uust un mijne' sjanger. Dan blijve'k alt' evekes staon, om te luisteren nao' mijne' mjèrelaon. trefiekig: ijverig,handig, werkzaam, 'n ulleken: pluk hoog opgroeiend gras. kosnaodien: binnenkort. E.Steyns, P.Smuldersstraat 14, Kloosterzande 80

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1981 | | pagina 50