gemaakt voor het werk van de Vogelwacht door middel van dia-en
filmavonden o.a. te Othene, Griete, Hengstdijk, Boschkapeb.le
Ossenisse en Stoppeldijk. Bekende sprekers kwamen spreken op pro
paganda-avonden te Philippine, Sas van Gent, Zaamslag, Axel,
Hulst en Terneuzen, terwijl enkele excursies naar de Braakman,
Het verdronken Land van Saeftinghe en het Groot Eiland werden
georganiseerd.
Mei 1961 werd de leden aangeboden tegen gereduceerd tarief,
abonnee te worden van "Het Vogeljaar", een tijdschrift toender-
tijd uitgegeven door verschillende vogelverenigingen, waaronder
de Nederlandse Vereniging tot bescherming van Vogels. Het Vo
geljaar was een tijdschrift waarmee beoogd werd gegevens uit
geheel Nederland te publiceren, zodat versnipperen van waarne
mingen tot het verleden zou behoren. Het was de bedoeling dat
Het Vogeljaar als orgaan van onze vereniging zou gaan function
neren, maar dit is om allerlei redenen nooit zo goed uit de
verf gekomen. Overigens was en is Het Vogeljaar een tijdschrift
dat interessante artikelen bevat met vlotte tekeningen en
fraaie foto's, waarop onze leden zich tot op heden nog tegen
gereduceerde prijs kunnen abonneren.
5 JAAR DE STELTKLUUT
Intussen was het ledental in mei 1961, gestegen tot 23O, maar
twee bestuursleden, namelijk: H.Goossens en J.Wondergem hadden
ontslag genomen, zodat er twee vacatures ontstaan waren.
In de Himantopus van januari 1962 lezen'we dat het ledental
gedaald was tot 200. Secretaris Sponselee blikte in het mede
delingenblad terug op 5 jaar "De Steltkluut" en constateerde
dat vooral het voor de vogelstand zo ongunstige "nestjes uit
halen" door de jeugd opmerkelijk was verminderd. Het eigenlijke
en directe beschermingswerk was, mede dankzij de welwillende
medewerking van grondbezitters en- gebruikers op poten gezet
door het afpalen van terreinen in de broedtijd zodat de vogels,
voornamelijk weide- en waadvogels, ongestoord voor hun nakome
lingen konden zorgen. Het aantal beschermde terreinen was
weer uitgebreid met de PoelruiterkreekCanisvliet, de Kreek
van Dees, de Emmakreek, Spuikom Braakman en de Braakmanschor
ren. Het opgangen van nestkastjes was gestimuleerd door de
verkoop van goedkope nestkastjes door de vereniging.
Bij strenge koude was door het bestuur de wintervoedering ge
propageerd via lezingen en kranten. In deze Himantopus lazen
we voor het eerst iets over het asyl.
HETASYL
Natuurlijk werden er ook toen al regelmatig vogels gevonden die
gewond waren tengevolge van het aanvliegen tegen een auto of
ruit. Met een hersenschudding of met een gebroken poot of vleu
gel werden ze bij één van de bestuursleden thuisgebracht met de
vraag of er nog iets aan gedaan kon worden. Secretaris Sponse
lee had het er maar druk mee, want hij was de asylhouder en had
