de taak op zich genomen om de zieke, gewonde of onderkomen vo
gels zo goed en zo kwaad als dat ging weer een beeoje op te
knappen. Volgens de Vogelwet mocht (en mag) dit alleen met een
vergunning die op een bepaalde persoon zijn naam staat, gebeu
ren en Sponselee was dus de enige die dit werk mocht doen.
Tot op heden doet hij dit werk nog. Als U dus een vogel vindt
die nog leeft en waarvan U denkt dat hij of zij nog op te knap
pen is, dan kunt IJ bij hem terecht of bij één van de bestuurs
leden uit uw buurt, die dan wel voor transport zal zorgen.
Mocht U in de buurt van C.Riemslag wonen, dan kunt U de vogel
daar ook brengen, want deze is ook bevoegd asylhouder voor
in het wild levende vogels.
VERTREK VAN DE SECRETARIS
De Himantopus no.7 van januari 1962 was het laatste mededelin
genblad voor lange tijd. Men had immers besloten voortaan de ar
tikelen over ons gewest in "Het Vogeljaar" te gaan publiceren?
In augustus van 1962 leed de steltkluut een gevoelig verlies.
Eén van de trekpaarden van de vogelwacht tot nu toe, namelijk
de zeer actieve secretaris G.Sponselle, vertrok uit de streek.
Hij had een betrekking aangenomen als leeraar aan de huishoudt
school te Mijdrecht, om biologie te kunnen gaan studeren aan de
universiteit van Utrecht. In zijn plaats kwam G.Ottens uit Ter-
neuzen als secretaris de gelederen versterken, terwijl G.Sponse
lee gewoon lid werd.
1 3