I
KNOTDAG AXEL, 13-2-1982
A1 direct om half twee, de officiële openingstijd, begon De
Halle aardig vol te lopen. Bij binnenkomst stuitte men al
direct op een bijna twee meter lange kaart waarop nauwkeu
rig stond aangegeven waar er de afgelopen tien jaar door de
knotploeg is geknot. Binnen waren er stands van De Stelt-
kluu4:Het Duumpje, WereldnatuurfondsZeeuws landschap,
Ver. Hulster Popgroepen, ENFB, Werkgroep Kernenergie
Z.Vlaanderen, Boekhandel Bellemans, Foto Erik Ossewaar-
de, houtsnijwerk, Den Tingel met biologische voeding en
eenuitgebreide rommelmarkt, waar de meest uiteenlopende
f artikelen verkocht werden als lectuur, kijkers, wat kip
pen en wilgepoten. De Halle was verder opgesierd
met een fototentoonstelling van de ANWB over knot-
wilgen en een tentoonstelling van twijgjes van de
bekendste inheemse boomsoorten en de fotostand
van De Steltkluut.
Om twee uur vertrok een grote groep belangstellenden
- ca 40 personen - voor een twee uur durende wande
ling naar en in het Axelse Bos. Daar vertelde lucien
Calle bij iedere boom- of struikesoort hoe deze in de
winter te herkennen is, over hun herkomst en hun groei
plaatsen. Voor het verslag: zie hierna. Inmiddels was A-
drie Klaassen rond drie uur begonnen met het vertonen
van de door hemzelf gemaakte film over de knotwilg en
z'n snoeiers in O.Z.Vlaanderen en een diaserie over
deze boom en zijn bewoners door Bouke Grootjans.
Voor hij de film vertoonde hield hij eerst een in
leidend praatje. Drie keer werd de film die middag
gedraaid zodat ruim 150 personen ervan hebben genoten.
15 tot 20 peuters bezochten de creche en wisten de ge
zellige sfeer daar te waarderen. Maar tegen een uur of
vijf hadden de kleintjes het wel gezien en werden ze op
transport naar huis gesteld.
Na een flinke tijd binnen hadden heel wat bezoekers om eens
'n luchtje te scheppen en wat in aktie te komen. Er werd 'n
touwtrekwedstrijd gehouden tussen vegetarische en vleeseten
de bezoekers. Aanvankelijk een zeer gelijk opgaande
strijd, maar dank zij de hulp van een haastig toe
gesnelde vegetarier moesten de vleeseters uiteinde
lijk het onderspit delven. In de wedstrijd tussen
de langharigen en de kortharigen, waren de
laatsten numeriek in de minderheid. Om ge
zichtsverlies te voorkomen, hadden ze voor
de zekerheid het uiteinde van hun touw maar
aan een stevige paal vastgebonden
Daarna bonden de deelnemers in kleine groepjes met
elkaar de strijd aan in de langzame-fietsen-race
De combinatie van evenwichtskunst en zelfbeheersing vV'
bleek hier de ideale om te winnen. Tegen 'n uur of V
4 2