Op 14 juni krijg ik voor de eerste maal de prooi-overgave te zien:
het mannetje komt met prooi aangevlogen vanuit de Louisapolder,
en "begint van zodra hij de dijk over komt luid te piepen. Van er
gens op het bouwland aan de oostzijde van de kreek komt antwoord,
en even later vliegt daar het vrouwtje op, zweeft het mannetje
tegemoet, gaat onder hem vliegen, keert zich bliksemsnel op de
rug, neemt met haar klauwen de prooi over uit de klauwen van het
mannetje, en valt in op de nestplaats. Het mannetje verdwijnt in
zuidelijke richting, op zoek naar nieuwe prooi.
Regelmatig is thans de prooi-overgave te zien, maar op 22 juni
gebeurt dit op een nog niet eerder waargenomen manier: het man
netje komt vanover de polder aangevlogen met prooi in de klauwen,
terwijl het vrouwtje opstijgt vanaf het bouwland. Beide vogels
vliegen naar elkaar toe, en wanneer het vrouwtje zich op een af
stand van ongeveer twee meter onder het mannetje bevindt, laat
laatstgenoemde abrupt de prooi vallen, waarna het vrouwtje zich
razendsnel op de rug draait, en, als ware het de gemakkelijkste
zaak ter wereld, keurig netjes de prooi opvangt. Het vrouwtje
vliegt met de prooi direkt naar het nest om na ongeveer een hal
ve minuut weer op te stijgen, hetgeen er op wijst dat de jongen
blijkbaar al zo groot zijn dat ze de prooi zelf kunnen verwerken.
Vorig jaar vlogen de jongen uit op 30 juni, zodat ze nu elke dag
verwacht kunnen worden.
Op 23 juni is weer diverse malen de prooi-overgave te zien, waarbij
het vrouwtje telkens met de prooi op de nestplaats invalt. Eenmaal
verlaat het vrouwtje de nestplaats met een prooi in de klauwen
(voor eigen maaltijd bestemd???).
Voor de eerste maal dit jaar blijft het vrouwtje bij het betreden
van het terrein alarmerend boven mij rondvliegen; dit is het vori
ge jaar ook gebeurd, en wel enkele dagen voordat de jongen uit
vlogen. Mogelijk wijst dit erop dat de jongen bijna vliegvaardig
zijn. Voor de eerste maal dit jaar overigens was vandaag het
vrouwtje met een dood klein konijntje (of haasje) als prooi te
zien.
Op 26 juni is het dan eindelijk zover!! Het is avond, zwaar be
wolkt, en er waait een harde, stormachtige wind; de golven op de
kreek hebben grauw-witte schuimkopjes. Het mannetje komt langs
de rietkraag aan de reservaatdam aanvliegen in de richting van de
nestplaats, om daar - evenwel zonder prooi - te landen. Op prac-
tisch hetzelfde ogenblik vliegt midden uit de rietkraag een ande
re kiekendief op waaraan vrijwel direkt te zien is dat het een
jong exemplaar betreft: nog lang niet zo volgroeid als de oude
vogels, egaal donkerbruin van kleur met geelwitte kruin en nog
bijzonder onzeker in zijn vlucht. Onmiddellijk na het opstijgen van
de jonge vogel komt ook het mannetje weer in de lucht. Met enige
moeite weet de jonge vogel te landen in één van de kleine wilge
struikjes midden in de rietkraag, terwijl het mannetje neerstrijkt
boven in één van de wilgebosjes op het weitje aan de oostzijde van
de kreek. Terwijl de ene jonge vogel in de wilgestruik in het riet
veld blijft zitten, vliegen vanaf twee verschillende plaatsen uit
168
