vlindertje (typisch voor dit gebied, leeft van schapezuring) en het Bont zandoogje liet zich ook zien. Toen we huiswaarts keerden maakten we de balans op: 10 soorten dagvlinders en een groot aantal kenmerkende plan ten voor dit gebiedje hadden we gezien en bewonderd. Een klein schalig, kalkarm gebied dat misschien omwille van het vele dat er over zo'n korte afstand te zien is, ook vraagt om een "kleinschalige" excursie. Cyriel Smet. SPOORLIJN AXEL, 8 AUGUSTUS 1981 Om 9 uur in Axel verzamelen, terwijl het de vacantiemaanden zijn, terwijl je bovendien midden in een verhuis zit zodat je de Stelt- kluut niet kunt vinden en dus niet meer precies weet waar het verzamelpunt gepland was, valt echt niet mee. Vandaar ook dat ondergetekende een tiental minuutjes te laat was, maar dat kon de pret niet drukken. Spoorlijnene staan bekend bij mensen die naar plantjes zoeken om hun vaak bijzondere soorten. Vandaar dat wij deze oude spoorlijn van Axel naar Hulst en verder eens bezochten. De spoorlijn zelf was maar af en toe te zien; meestal was deze geheel overgroeid met planten. Vlak bij Axel was dat b.v. Brem, een plant tijpisch voor zandgrond. Ook stond daar Wilgeroosje en een enkel exemplaar van de Koningskaars met zijn prachtig gele bloemen. Nog zo'n tijpisch plantje voor zandgron den was het vlasbekje wat er met vele exemplaren vertegenwoor digd was. Aanvankelijk dreigde de excursie zich toe te spitsen op de volkstuintjes, want daar stonden toch ook wel leuke plantjes, die door de gebruikers van de tuintjes systematisch werden uitgescholden voor "onkruid" en "vuulte"„ Maar wij waren ermee in onze sas, want er stonden soorten als Eenjarig bin gelkruid, Hoenderbeet, Knopige duizendknoop en een gras wat tijdens de excursie benoemd werd als Handjesgras. Een nadere beschouwing van dit plantje thuis bracht aan het licht dat het anders genoemd moest worden, namelijk het Harig vingergras. Terug bij de spoorlijn waren de forse planten met gele bloemen van het Schermhavikskruid erg opvallend. Gele bloemen stonden er toch veel: JacobskruiskruidSt-janskruidHerfstleeuwetand Muizeoor en drie soorten klaver: Kleine klaver, Hopklaver en Liggende klaver. Deze laatste brachten nogal wat problemen met zich mee, maar alledrie naast elkaar waren de verschillen toch goed te zien0Henk Maas beloofde om de verschillen eens op een rij te zetten en daar een verhaaltje over te schrijven voor in de Steltkluuto Aan de noordzijde van de spoorlijn lag er een klein stukje braakliggende grond met daarop veel struikopslag. Daartussen groeiden planten als Zeegroene rusZomprus, Ruwe bies, IJle dravik en HondspeterselieLangs het bouwland liepen we naar de oude weg van Axel naar Hulst om zo de terugweg te nemen. Er groeide het Akkerviooltje, samen met Reigersbek, Zachte 1 72

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1982 | | pagina 30