als je de vogels eenmaal goed uit elkaar kent, zie je direct
met welke soort je te maken hebt. Er is namelijk niet alleen ver
schil in vlucht maar ook in de hoogte waarop de verschillende
soorten trekken. Wanneer je ze pal boven je hoofd ziet, lijkt het
of ze allemaal door elkaar vliegen, maar als je goed kijkt zie
je toch de Bonte- en Zwarte kraaien en de Roeken in bepaalde
groepen vliegen. Dat alles één vlucht lijkt te zijn komt door de
Kauwen die overal dwars doorheen vliegen en alles opvullen tot
één zwarte wolk. Ze volgen tijdens deze vluchten bepaalde routes
die elke avond hetzelfde zijn. En vaak op vijf minuten nauwkeurig,
dag na dag terwijl ze toch geen horloge hebben.
Ze trekken naar dichte bossen of landbouwstreken waar ze tegen
donker samen komen. In groeiende groepen vliegen ze dan naar de
eigenlijke slaapplaats toe.
Het geluid dat de Bonte kraai maakt, klinkt als een tevreden
groet "spaar spaar", deze rustige groet klikt als goeden avond
kameraden
Als we de Bonte kraai eens nader beschouwen zien wij een hoogst
intelligente vogel aan het werk. Langs de stranden van onze
Westerschelde voedt hij zich met schelpdieren. De dieren slaat
hij in stukken op de stenen. Waar hij aan het weric is geweest kun
je de resten vinden.
Als je de Bonte kraai in de hoge top van een boom ziet zitten
en je zijn roep over de akkers hoort klinken, zit hij de polder
af te spieden. Zijn ogen hebben een enorme reikwijdte van min
stens een kilometer en misschien nog wel meer. Ziet hij op grote
afstand een paar soort genoten naar een bepaalde plaats vliegen,
dan zie je daar vrij gauw vijf, zes kraaien bij elkaar. Bekijk je
met de kijker die plaats eens beter, dan zie je het volgende:
Op een rustig, afgelegen plekje heeft een aangeschoten konijn
zich kunnen onttrekken aan het oog van de jager. De kraaiachtigen
slaan toe en ruimen het kadaver in wording op
Hetzelfde gebeurt ook bij wild
dat door een auto is aangere
den. Ziet U ergens in de verte
een groepje kraaien, je kunt er
bijna zeker van zijn dat er een ka
daver in de buurt is.
Nog onlangs zag ik een Bonte
kraai geruisloos en zwijgend in
de richting van een bosje vliegen;
laag over de grond. Plotseling
dook hij in een hoop afgevallen
blad en ging alles ijverig opzij
scharrelen zoals een lijster dat
doet. Hij pikte wat op en vloog
weg. Even later herhaalde zich dit.
Hij had een hoopje eikels gevonden die een Vlaamse gaai daar voor
de wintermaanden had verstopt. Dag eikels! Ook een manier om aan
de kost te komen. Het kan ook nog anders. Vanuit de top van een
202