Dan is er nog de recreatieve en educatieve waarde van Saeftinghe. Jaarlijks worden bijna 10.000 natuurliefheb bers en geïnteresseerde wandelaars op deskundige wijze door het gebied geleid. Een kleine groep mensen maakt nog op een andere manier gebruik van wat Saeftinghe te bieden heeft. Het betreft hier de jagers. De jacht in het Verdronken land van Saeftinghe, de nutteloosheid ervan en de schadelijkheid die het tot gevolg heeft, zal hier nader'bekeken worden. ORGANISATIE Het jachtrecht - in Saeftinghe - wordt verhuurd aan vier personen, die een jachtcombinatie vormen. Om de beurt heeft elk der leden recht om gedurende een bepaalde periode, met maximaal 10 personen te jagen. Omtrent de duur van deze perioden kunnen we geen inlich tingen verschaffen, daar dit niet bekend was bij zowel het Zeeuwse Landschap, als bij de Inspectie der Domeinen te Goes. Dit is een zaak die door de vier leden onderling ge regeld wordt. Op dagen waarop gejaagd wordt kunnen geen excursies gehouden worden, en eventuele bezoekers worden dan ook geweerd. Om snel en gemakkelijk een gewenste jachtstek te bereiken, staan verschillende manieren ter beschikking, waarvan de volgende drie wel de meest gebruikelijke zijn. De eerste manier is het gebruik van de daarvoor bestemde jachtpaden, (zie kaartje). Dit zijn onverharde paden met een totale lengte van 8 km.die deels met een jeep bere den worden en deels alleen met ezels of te voet begaanbaar zijn. De jachtpaden eindigen aan de rand van grote geulen waar houten jachthutten geplaatst zijn. Ze zijn half inge graven en gecamoufleerd met riet. De paden zijn gemarkeerd door middel van palen met reflectoren, zodat ook bij duis ternis de jachthutten opgezocht kunnen worden. Een tweede manier is het afwandelen van de Rijksdam of Gasdam (zie kaartje), om vandaar een zijgeul of hoofdgeul in te trekken. De derde manier waarvan gebruik gemaakt wordt om een jacht stek te bereiken is de volgende: Met een boot vaart men bij hoog water via de Westerschelde Saeftinghe binnen. Men laat zich vervolgens droog vallen en zoekt een stekje op. Krachtens een onderlinge afspraak tussen het Zeeuwse Landschap en diverse watersportverenigingen is het verbo den om met bootjes Saeftinghe binnen te komen. Toch hebben we verscheidene malen geconstateerd dat voor jagers ook hier weer uitzonderingen gelden, (zie foto). 1 5

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1983 | | pagina 17