onderzoek "te kurjren instelden. En ne had ik wel succes. Halfweg aan de westkant van de haven vond ik honderden oestersZe zaten vastgehecht aan de grote ruwe stort- stenensoms met 20 tegelijk op één steen. De grootste hadden hier- een doorsnede van 4 cm. Opvallend is dat ze altijd vastgehecht zitten op met zeepokken begroeide stenen. Vaak zijn de oesters ook met zeepokken overdekt. Op kale stenen komen ze niet cf zelden voor. Verder1 ent- dekte ik nog een klein aantal oesters buiten deze haven in de richting van Dovr Chemical. Deze laatste vondst is de enige plaats langs de Weeterschelde Hex is zeer wed mogelijk, dat de oesters zich nog verder ir de Westerschelde hebben verspreid. Voor meldingen van andere vindplaatsen houd ik mij gaarne aanbevolen. Ze zijn vrij gemakkelijk te onderkennen.. Indien ze niet overdekt zijn met zeepokken vallen ze genoeg op door hun paarse en ook gele kleuren en grillige vorm. In het alge meen zijn ze langwerpig maar ook ronde vormen komen voor. Het lijkt wed. of ze tegen de stenen zijn gesmeten met hun uitgespatte vorm. Zonder geweld en zonder gebruik van een platte beitel zijn ze niet los te krijgen. De cnderklep en de bovenklep vormen ad_e het ware één geheel De fraaie vemen var, het op elkaar en in elkaar sluiten zijn alleen te zien bij lege kleppen. De omtre.krand is sterk geplooid. Door onbekende oorzaak zijn de Portugese oesters ons land binnengekomen en omdat deze het eerst werden aan getroffen in Terseke bestaat het vermoeden dat ze met Franse oesterimporten zijn meegekomen. Nog een waarschuwingHet consumeren var. deze oesters is gevaarlijk voor de gezondheid. Het is wel zeker dat deze dieren veel gif hebben opgeslagen in hun weefsel.. Ze leven immers nog altijd in vervuild water. Ze zijn daarom niet te (vr)eten. Adres van de auteur: Marijkèstraat 20, 4532 BK Terneuzen. 25

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1983 | | pagina 27