het schorre een min of meer grijze kleur gaf.
Toen we van de dam af een kil ingingen leverde dat wat
problemen op voor een paar deelneemsters die geen laar
zen aanhadden. Na enig aandringen van onze gids, waagden
ze het dan maar op hun schoenen. Eén ervan trok haar
witte schoentjes en sokjes uit en stapte op haar blote
voeten dapper meeook toen we in het broedgebied waren
en door de ruwe en scherpe schorre planten liepen;
Tegen de zijkanten van de kil zagen we Nopjeswier, wat
eruitziet als donkergroen fluweel, het is zacht en veer
krachtig. Er werden foto's van gemaakt.
Bruine wieren gaven de bodem een zachtbruine kleur. Toen
we dachten een olievlek te zien stelde Bleijenberg ons
gerust door te zeggen dat het geen olievervuiling was
maar het werk van een grondbacterie
Een scholekster vloog niet ver van ons vandaan zodat we
zijn mooi getekende vleugels goed konden zien.
Verder lopend kwamen we over een "papieren zolder"een
soort los zand dat vreemd aanvoelt als je het oppakt.
Toen we het broedgebied van de Kokmeeuw naderden werd
de bodem van de kil erg modderig. Onze fotograaf, die een
wat erg modderig plekje had uitgekozen om over te steken
zakte tot zijn knieën in de modder. Toen wijze raadgevin
gen: zoals: "gewoon doorlopen.'" en "niet blijven staan!"
geen resultaat opleverden, schoot Bleijenberg met spoed
de kil terug in en met de hulp van enkele anderen, die
ook nog stonden te blubberen werd de ongelukkigedie al
tot aan zijn liezen was weggezakt, en dreigde, met zijn
fotoapparatuur hoog boven zijn hoofd geheven, een roem
loos einde te vinden in de slikken van Saeftinghemet
vereende krachten uit zijn benarde positie bevrijd.
Na wat geploeter stonden we allemaal, maar nu als mod-
derpielen op het schorre van het broedgebied.
Klein sohorre^ruia Dioeiae er met njne purperen bloeme
tjes
Aan de rand van de broedkolonie vonden we al gauw een
nest van een Zilvermeeuw met drie eieren erin. Even ver-
1 86
