weer een redoute Beoostenblij (a) weergegeven. In de Atlas van Staatsvlaanderen vinden we van al deze forten m.u.v. Nassau een plattegrond uit 1745 afgebeeld. In mei 1747 werd de streek echter zonder slag of stoot door de Fransen ingenomen en gedurende korte tijd bij hun koninkrijk ingelijfd. Alle verdedigingswerken zijn toen door de Franse bezetting ontmanteld: de forten aan het zuidelijke deel van de Linie werden geslecht (9). In 1784 eiste Josef II van Oostenrijk van de noordelijke Nederlanden bij ultimatum "opening van de Schelde". Als gevolg van deze oorlogs dreiging werd de Linie met onderhorige forten in de jaren 1784 en 1785 terug opgemaakt en verder aangepast. Ook van die situatie be staat een kaart (10). De linie wijkt nauwelijks af van die van 1744- Alleen de forten Zeeland en Kijkuit zijn opgemaakt. Op een kaart uit 1789 (11) zien we allemaal weer geslechte forten. In 1792 was er weer oorlog met Frankrijk (1789 Franse Revolutie). Of onderhavige verdedigingswerken toen in staat van verdediging zijn gebracht is niet bekend. De streek werd namelijk na een inspectie reis van de erfprins, Willem V, aan haar lot overgelaten. Wel is bekend dat na inlijving van Staatsvlaanderen bij Frankrijk in 1795 al le verdedigingswerken definitief zijn ontmanteld. De eigendommen zijn niet lang daarna in de jaren twintig van de vorige eeuw door de staat verkocht aan particulieren (12). Toch bleven de restanten van de Linie nog lange tijd in het landschap zichtbaar zoals blijkt uit latere topografische kaarten te begin nen vanaf 1857). Ter plaatse van enkele forten ontstonden buurt schappen: Batterij ter plaatse van fort Nassau, Watervliet ter plaatse van het geprojecteerde fort D, en Kijkuit ter plaatse van gelijknamig fort. Alleen fort Nassau is momenteel nog enigszins in het wegenpatroon te herkennen. De Liniegracht is nog grotendeels intact en maakt deel uit van het afwateringssysteem van de polder. 8 9

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1984 | | pagina 27