RESTAURATIE?
In deze toestand vormde de Moerschans dus zowel op histo
risch, als landschappelijk en natuurwetenschappelijk ge
bied een bijzonder waardevol element in ons gewest.
Tot de gracht in de loop van 1984 van eigenaar veranderde.
Dit haalde zelfs de kranten want de eigenaar had ambitieuze
plannen. De gracht moest worden uitgebaggerd opdat het weer
in'z'n oorspronkelijke toestand kwam, een historische daad.
In passant zou het dan ook nog een leuke visvijver worden
waar de gemeenschap tegen een zekere vergoeding z'n hengel
tje kan uitwerpen, op die manier bracht het nog wat op ook.
Alsof er nog geen visstekjes genoeg zijn zou een argeloos
fietser of wandelaar zich kunnen afvragen na een bezoekje
aan diverse kreken en de Binnenvest. Enfin, en zo geschiedde
het. Het pompen begon op 21 juli en het uitbaggeren op 26
juli. Een verzoek van de Vogelwacht om deze werkzaamheden
een paar weken uit te stellen daar veel vogels nog met klei
ne jongen lagen, strandde op een muur van onverzettelijk
heid en onwil, kompleet met woedeuitbarstingen en allerlei
onvriendelijke bejegeningenGelukkig was het broedseizoen
ondertussen al zover gevorderd dat de schade beperkt bleef.
Een aantal vogels kon uitwijken naar nabij gelegen wateren
en de werkzaamheden lagen lange tijd stil. Aan de buiten
kant werd gebaggerd met een kraan, aan de binnenkant van
het water met behulp van een baggerbootjeDe bagger werd
gestort in spuit va k k e r. die op het omringende land waren aan
gelegd, om later verkocht te worden als meststof.
Het werk ging er niet van een leien dakje. Op 13 december
brak zo'n kadedijk door waarbij zoveel bagger de aanpalende
watergang inliep dat deze over een lengte van vele tiental
len meters werd gestremd. Tijdens de twee vorstperioden
afgelopen winter moesten de werken worden stilgelegd.
Half maart was het werk gereed.
Aan al dit baggeren zat toch ook een positieve kantMet
name op archeologisch gebied werden diverse leuke vondsten
gedaan. Veel potscherven, pijpekoppen, allerlei kanonsko
gels, kloostermoppen en andere stenen, ijzeren voorwerpen
waarvan diverse van onbekende herkomst en een glazen flesje
kwamen vantussen het slijk tevoorschijn.
Klapstuk was een fraai zeer vroeg delfs-blauw "pelgrims
bord" uit de zeventiende eeuw. Er was immers zoals we reeds
in het begin stelden niet alleen veel verlies, er was toch
ook enige winst. Ook het fort is nu weer meer in een oor
spronkelijke toestand. De motieven echter die daaraan ten
grondslag hebben gelegen zijn ons inziens twijfelachtig
(prestige en winstbejag). Een feit is evenwel dat om dat te
verwezelijken een bijzonder waardevol biotoop voor vele ja
ren aardig is geruïneerd. Nog een aantal vissteigers en de
1 2
