ONDERUIT! peter maas De feestdagen staan weer voor de deur. Een gezellige tijd, zo rond kerst en nieuw, zeker als het weer een beetje meewerkt. Het is een tijd dat de meeste mensen het liefst maar binnen blijven, bij de kachel. Maar de echte natuur liefhebber weet dat dit juist een tijd is om naar buiten te gaan. De polders liggen er maar verlaten bij Ho ewe 1 de oren gespitst, de verrekijker in de aanslag De stilte is lang zo stil niet. De ochtenduren worden gevuld met troepen wilde-ganzenmet hun gesnater, vliegend in v- formatie van hun slaapplaats naar een verderop gelegen fourageerplaatsGrote groepen Roeken vliegen laag over de akkers en laten hun melodramatisch gekraaihoren. Vanuit het noord-oosten komen haastig groepjes Vinken, Veldleeuwerikken en Graspiepers aanvliegen. Soms ook met Sijzen en Kepen er tussen. Ze verdwijnen- uit het zicht in zuid-westelijke richting, op de vlucht voor de naderende vorst. De Pimpelmezen vliegen driftig heen en weer, want ze moeten weer snel wat voedsel zien te vinden na de afgelopen barre nacht. Het kan bijzonder fraai zijn rond deze tijd in onze polders. De natuurlijke rust doet een mens goed. En dan ineens klinkt er vanachter een dijk een enorme jel: ONDERUIT Wat gaan we nou krijgen Met een enorm kabaal stort er een dikke tak neer op de grond. Dit is onmiskenbaar het werk van de knotgroep Dat stelletje fanatiekelingen is nu eenmaal niet te stuiten. Vorst of geen vorst, sneeuw of geen sneeuw, regen of geen regen, soep of geen soep De bijlen en zagen zijn al weer een paar weken geleden uit het vet gehaald. Zo te zien goed materiaal, want het gaat er door als boter. Vanaf begin november zijn ze weer zowat iedere zaterdag bezig met het snoeien van tê zwaar uitge groeide knotbomen. Er is geen één tak te dik voor de vlijmscherpe jirry-zagen. Met kapmessen is het schoonma ken van de afgezaagde takken bij wijze van spreken kinder spel en op meters zagen met de beugelzagen kost ook al niet te veel moeite. Het 'musterperd' tenslotte wordt gebruikt om de kleintste takj-es bijeen te binden. Waarom we dit werk doen Nou, eenvoudig omdat het noodzakelijk is voor de instand houding van de bomen en het is dus ook van .groot belang voor al die planten en dieren die op of rondom zo'n knot- boom voorkomen. Bovendien is het héérlijk om eens een dag lekker buiten te zijn en met z'n allen samen is het ook nog eens 'freet' gezellig. Trouwens ik zei u toch al dat 150

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1986 | | pagina 12