AFSCHEID VAN GEORGE SPONSELEE
DOOR PETER MAAS
George Sponselee trekt zich terug uit het bestuur
Dat heeft hij al ruim van te voren aangekondigd, dus we
wisten dat het er aan zat te komen. Maar toch, ik denk:
dat kan toch niet waar zijn Het is voor mij moeilijk voor
te stellen, en ik denk dat velen dat met mij eens zijn,
een Steltkluut zonder George Hij is er immers bij geweest
vanaf het begin, ruim 30 jaar geleden. En ergens is het
dan toch niet zo verwonderlijk, als je na 30 jaar inzet
op een gegeven moment zegt: Nu is het wel genoeg geweest.
Er is nog meer in het leven dan alleen maar de Steltkluut
En natuurlijk is dat zo. Maar er zijn tijden geweest dat de
buitenwereld dacht dat de Steltkluut George was, en
andersom. Ik weet dat George daar altijd een hekel aan had
als dat gesegd werd, want zo zei hij dan altijd, ik doe
niets alleen, maar wel samen met een heleboel andere
mensen. Maar toch, dat neemt niet weg dat de rol die hij
gespeeld heeft in de geschiedenis van de Steltkluut van
onmiskenbare betekenis is. Hij heeft de Steltkluut gemaakt
tot wat die nu is: een bloeiende vereniging die haar be
staansrecht in de loop der jaren mêêr dan eens bewezen
heeft. Nu ben ik niet van plan om een hele lijst van
wapenfeiten te noemen. Dat zou zijn rol en zijn betekenis
niet volledig weergeven. Want ook al stond George dan
vaak in de picture, meer nog was hij achter de schermen
aktief. Als voortdurende ideënbron; als een praktisch
onuitputbare bron van kennis en ervaring; hij had kontak
ten met iedereen die op een of andere manier wel eens in
aanraking kon komen met de Steltkluut.
Als je nu George Sponselee zou willen omschrijven op 'n
hele korte maar uiterst krachtige manier, hoe zou dat dan
moeten Ik heb daar lang over nagedacht, maar gelukkig
kwam hij zelf op tijd met een bepaalde uitdrukking, waarvan
ik dacht: ja, dat is het Een aantal weken geleden name
lijk waren we binnen het bestuur de algemene ledenverga
dering aan het voorbereiden. Vanzelfsprekend kwam dan ook
de bestuursverkiezing aan de orde en het afscheid van
George. Ja, dat moest wel iets speciaals worden. Iemand
die zó lang van zó'n grote betekenis is geweest voor je
vereniging, die laat je niet zo maar gaan. Daar doe je
iets speciaals mee. Maar toen George dat in de gaten kree
zei hij onmiddellijk: "Zeg jongens, geen flauwekul hè
En misschien is dat wel de beste typering die je voor
George kunt vinden. Een man zonder flauwekul
Altijd recht door zee en recht voor z'n raap. Geen poespas
er omheen, maar altijd concreet bezig zijn met datgene waar
je voor staat. En daar was hij dan ook altijd duidelijk in