DANSENDE EKSTER
JAGEN
G.M.P. SPONSELEE
PAUL MARINUSSEN
Of ze oefende voor een ballet, zo gedroeg de ekster die
we deze zomer in de Putting bij Hengstdijk bezig zagen.
Ze fladderde springend of sprong fladderend telkens
zon halve meter omhoog precies op het randje van de
weg en de berm. Dichterbij gekomen bleek evenwel dat ze
niet alleen was: een wezel was haar gezel, zij het niet
in vriendschap.
Ze hadden een gezamenlijk punt van belangstelling, dat
ergens op die grens berm/weg lag. Nog dichter gekomen,
zagen we waar het om ging en vanzelfsprekend dat ze er
beiden belangstelling voor hadden: een dode muis.
Vermakelijk was het wel: als de ekster daalde week de
wezel zo'n halve meter achteruit, maar dat ging hem de
muis kosten dat had hij wel in de gaten, dus hij deed
weer een even grote stap voorwaarts. De ekster fladder
de dan op, maar ook zij, enzovoorts, dus ze daalde weer
wat. Dat ging zo vele malen achter elkaar door: naar
voor, omhoog, naar achter omlaag. Hoe het afliep
Onze nieuwsgierigheid bracht ons te dichtbij: de ekster
streek af en de wezel verdween in het gras. V7ie toch,
naar onze mening, de buit heeft binnen gehaald De
wezel, die was vast weer het eerst ter plekke. Hij leek
ons overigens ook de rechtmatige bezitter als erkend
muizenvanger, al weet je natuurlijk bij eksters nooit.
George Sponselee, Saxhavenstraat 5 t ^56l HB Hulst.
JAGEN, EEN SPORT??
Het beoefenen van de jacht heeft zo onderhand tot einde
loze discussies gelijd.
Voor- en tegenstanders bestrijden elkaar met goede en min
der goede argumenten. In dit stukje wil ik graag mijn
subjectieve mening naar voren brengen aan de hand van mijn
ervaringen in de maand december 1986.
Deze maand was ik regelmatig op bezoek in de Rozenlaan in
Hoek, van waaruit je een schitterend uitzicht hebt op de
Voorste Kreek. Vanuit de woonkamer en zeker vanaf de boven
verdieping van deze huizen heb je zo het zicht op allerlei
168