vogels zoals daar deze maand o.a. weer waren: Kuifeenden,
Tafeleenden, Wilde eenden, DodaarsjesBlauwe reigers,
Torenvalken en zelfs Blauwe kiekendieven. Het is dan erg
storend om ineens opgeschrikt te worden door een knal en
een naderend groepje jagers.
Op het land achter de Voorste Kreek stond één strookje
groen, ik meen kool o.i.d., 10 meter breed en 50 meter
lang. Daar lopen dan 5 personen door waarvan er 4 zijn
voorzien van een geweer en één van een jachthond.
Over 10 meter breed 4 geweren die allen tegelijk omhoog
gaan als er een fazant opstijgt. Zoals iedere vogelkenner
weet stijgt een fazant vaak pas op als je zc'n 3 meter
bent verwijderd en ze vielen dus ook als hete broodjes
uit de lucht.Enorm leuke sport hoor, en ontzettend knap
als je een fazant (toch een flinke vogel) op 5 meter af
stand neer kunt knallen.
Eén van de zes slachtoffers dreigde te ontsnappen na een
schampschot maar daar werd de "killer" (hond) op afge
stuurd
Dat het misschien nodig is om zo af en toe de fazanten
stand wat binnen de perken te houden kan ik wel begrij
pen, maar om in één maand 4 keer die polder uit te kam
menDe laatste 2 keer ging het vooral om hazen aan
de manier van jagen te zien.Naar mijn idee bleken de drij
vers en schutters toch niet zulke kenners te zijn gezien
hun optreden. De supersnelle hazen roken en hoorden de
schutters al lang, omdat die geen rekening met de wind
richting hadden gehouden. Ze sloegen dan ook niet haaks af
voor een plots opstaande jager, zoals deze lui dat het
liefst plegen te hebben. Ze verdwenen al buiten schots-
bereik in de aangrenzende akkers. Toch werd er nog één
haas van achteren geraakt. Er werd toen weer overgeschakeld
op fazanten, want de hazen ontsnapten gelukkig (onder ge
juich van ons - met de verrekijker machteloos toeziende
toeschouwers
Maar ja, fazanten waren er bijna niet meer. Van bovenaf be
keken zag ik er op de gehele akker één en die werd evenla-
ter dan ook prompt te grazen genomen.
De Blauwe kiekendief die ook vooral mijn aandacht had
verdween gelukkig op tijd, want de jagers wezen er al naar.
Op deze dag, oudejaarsdag 1986, sneuvelden er weer heel wat
hazen en fazanten in Zeeuws-Vlaanderenwant overal waren
jagers in de weer.
Voor mij was het weer eens overduidelijk dat jagen niets
met sport te maken heeft. Dat die mensen graag buitenzijn
kan ik wel begrijpen. Dat is ook fijn,maar waarom dat met
het naar mijn idee vaak beulachtigeonsportieve afslach
ten van dieren moet gaan is mij niet duidelijk.
1 69
