DANSENDE EKSTER JAGEN G.M.P. SPONSELEE PAUL MARINUSSEN Of ze oefende voor een ballet, zo gedroeg de ekster die we deze zomer in de Putting bij Hengstdijk bezig zagen. Ze fladderde springend of sprong fladderend telkens zon halve meter omhoog precies op het randje van de weg en de berm. Dichterbij gekomen bleek evenwel dat ze niet alleen was: een wezel was haar gezel, zij het niet in vriendschap. Ze hadden een gezamenlijk punt van belangstelling, dat ergens op die grens berm/weg lag. Nog dichter gekomen, zagen we waar het om ging en vanzelfsprekend dat ze er beiden belangstelling voor hadden: een dode muis. Vermakelijk was het wel: als de ekster daalde week de wezel zo'n halve meter achteruit, maar dat ging hem de muis kosten dat had hij wel in de gaten, dus hij deed weer een even grote stap voorwaarts. De ekster fladder de dan op, maar ook zij, enzovoorts, dus ze daalde weer wat. Dat ging zo vele malen achter elkaar door: naar voor, omhoog, naar achter omlaag. Hoe het afliep Onze nieuwsgierigheid bracht ons te dichtbij: de ekster streek af en de wezel verdween in het gras. V7ie toch, naar onze mening, de buit heeft binnen gehaald De wezel, die was vast weer het eerst ter plekke. Hij leek ons overigens ook de rechtmatige bezitter als erkend muizenvanger, al weet je natuurlijk bij eksters nooit. George Sponselee, Saxhavenstraat 5 t ^56l HB Hulst. JAGEN, EEN SPORT?? Het beoefenen van de jacht heeft zo onderhand tot einde loze discussies gelijd. Voor- en tegenstanders bestrijden elkaar met goede en min der goede argumenten. In dit stukje wil ik graag mijn subjectieve mening naar voren brengen aan de hand van mijn ervaringen in de maand december 1986. Deze maand was ik regelmatig op bezoek in de Rozenlaan in Hoek, van waaruit je een schitterend uitzicht hebt op de Voorste Kreek. Vanuit de woonkamer en zeker vanaf de boven verdieping van deze huizen heb je zo het zicht op allerlei 168

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1987 | | pagina 26