V.O.W. - EEN LANDSCHAPPELIJK KNELPUNT
Fu het er steeds meer op gaat lijken dat de verwoede
pogingen van de provinciale bestuurderen om de oever
verbindingsplannen te realiseren in Den Haag een ge
willig oor vinden, is het als natuurbeschermingsver
eniging zinvol de geuite bezwaren vanuit landschap
pelijk en milieuoogpunt weer opnieuw naar voren te
brengen.
Zoals bekend hebben in 1987 twee particuliere maat
schappij en-"betangroep" Exploitatiemij Westerschei
de en de "staalgroep" Tolbrug Exploitatiemij-aan de
provincie het voorstel gedaan een oeververbinding te
bouwen onder of boven de Westerschelde
Of de ingediende plannen en de daaraan gekoppelde
begrotingen in de praktijk net zo succesvol zullen
ogen als ze dat op het 'geduldige' papier van de
bouwers doen, is onderzocht door een provinciale
stuurgroep
De stuurgroep heeft zich moeten buigen over de as
pecten die aan zo'n oeververbinding kleven:as
pecten op het gebied van ruimtelijke ordening,tech
niek en algemene financiën.
Dikke, gebundelde rapporten zijn hierover
uitgebracht die duidelijk maken dat er toch nog
flink wat 'hobbels' genomen moeten worden voor men
naar de spade grijpt. Anders gezegd: er zijn
aanknopingspunten aanwezig om met de verantwoorde
lijken over de realisering verder te praten, dus
dienen belanghebbenden de vinger aan de pols te
houden.
Dver de plaats waar men zo'n verbinding wil
inplanten, lijkt niet veel verschil te bestaan: het
tracé ten oosten van Terneuzen richting
Ellewoutsdijk schijnt de meeste ogen te gooien al
blijft het andere tracé Terneuzen-west Ellewoutsdijk
eveneens nog in de picture'
Voordat een dergelijk grootschalig plan ten uitvoer
gebracht kan worden dient men van overheidswege een
Milieu Effecten Rapportage te maken. Zo'n MER dient
de milieugevolgen landschappe1ijke-planologische
aspecten van grootschalige, ingrijpende projekten
zichtbaar te maken. Op basis van de MER dienen af
wegingen gemaakt te worden, afwegingen waarbij het
landschap niet stiefmoederlijk behandeld mag worden
Althans; zo is ooit de doelstelling geformuleerd.
Omdat niet alleen smaken verschillen maar ook het
landschappelijk denken zullen we de ideeën uit de
koker van de provinciale plannenmakers met meer dan
gewone aandacht moeten volgen.
1 8
