Ten slotte zijn er de zaken welke spijtig genoeg het meest de aandacht en tijdsbeslag opeisen. Dit betreft het direct reageren met. betrekking tot de bescherming van natuur- en landschap van de streek. Hoewel er sprake is van een groeiende bewustwording bij het publiek en stijgende interesse van de bel eidsmakprs voor de natuurbescherming groeit de druk op de natuurlijke waarden in onze omgeving navenant. Te noemen zijn de explosieve groei van de recreatie, de ingrijpende grondwaterbeheersingswerkenhet onherroepelijk verdwijnen van grote stukken graslandareaalde hinderlijke verloedering van het. landschap door sluikstort en het sluipenderwijs verdwijnen van vele kleine landschapselementen. De realisering van de Deltadijken werd in 1987 in de streek afgerond. Dit project kent evenwel ook een belangrijke schaduwzijde door het ontsluiten van de Westerschel de-oevers welke eeuwenlang nauwelijks toegankelijk waren. De veelgeprezen vooruitgang kent. een prijs. Groeit het besef dat de.ze niet ongestraft kan worden betaald door natuur en landschap? In onze reqio zijn belangrijke vragen aan de orde. Is een vaste oeververbinding een onvermijdelijk, noodzakelijk kwaad? Kan je milieuvriendelijk windenergie winnen in en ten koste van een natuurgebiedje? Wat zijn de gevolgen van de op stapel staande rui 1 verkavelingen? Is industriële groei in de kanaalzone werkelijk levensnoodzakelijk? Dan maar niet meer zwemmen of vis eten uit de Schelde? Gelukkig zijn dit geen vragen die door goedwillende mensen verenigd in onze natuurbeschermings vereniging uitputtend moeten warden beantwoord. Wel ontkomen wij er niet aan voortdurend stem te geven aan de onder druk staande belangen op dit terrein. Daarvoor hebben wij door het lidmaatschap van de vereniging gekozen. Daarom deed de Steltkluut dit in 1987 en zal dit ook doen in volgende jaren. J. Lievens, secretaris. 70

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1988 | | pagina 6