VEKAJfDEEDE SBOEI-IIZICHTEH BIJ BQMEI door Lucien Calle Een jaar of 7 geleden ontstond in de diverse vakbladen een diskussie over snoei methoden bij bomen. Aanleiding waren de publi- katies van de onderzoeksresultaten van Professor Shiga uit de Verenigde Staten. Deze onderzoeker heeft met een team medewerkers 30 jaar lang weten schappelijk onderzoek gedaan naar snoeiwonden, het behandelen daar van, het natuurlijk verdedigingsmechanisme van bomen tegen houtrot, etc. De resultaten van dit onderzoek waren voor een groot deel geheel tegengesteld aan de heersende opvattingen op dit terrein. Dit vormde reden voor opschudding en flinke diskussies, want het is voor een boomchirurg of snoeier, die zijn hele loopbaan volgens bepaalde inzichten heeft gewerkt, niet gemakkelijk om zo maar toe te geven dat deze inzichten fout waren, zelfs niet als zijn on gelijk bewezen wordt geacht. Het heeft dan ook een hele tijd geduurd voor het zover was en Prof. Shiga zijn gelijk kreeg. De diskussies zijn nu ap de hoofd punten in ieder geval op wetenschappelijk niveau uitgewoed, let de nadruk op wetenschappelijk niveau, want uit de praktijk blijkt dat er nog steeds veel bomen volgens de oude en dus ver keerde methodes gesnoeid worden. Kennelijk wordt de informatie hierover in de vakbladen niet altijd serieus bestudeerd. Het gaat te ver om hier een uitgebreide beschrijving te geven van de inzichten zoals die in het bciek van Prof. Shiga zijn te vinden. In het kort samengevat gaat het om het volgende: Bomen maken als verdediging tegen houtrot afgrendelingszones. Dat zijn lagen met een zodanige houtstruktuur of chemische samen stelling dat houtrotveroorzakende schimmels hier niet of nauwelijks doorheen kunnen dringen. Ten behoeve van de eenvoud maak ik hierbij verder geen onderscheid tussen de verschillende soorten en de aktieve en passieve afgrende lingszones. Deze zones lopen soms parallel, soms dwars op de jaar ringen. Hierdoor komt het dat houtrot im bomen meestal zo mooi scherp begrenst is; de schimmels kunnen moeilijk voorbij de barrière-zones. Het is van zeer groot belang om deze afgrendelingszones intakt te laten. Door beschadiging ervan kunnen de schimmels immers achter de afgrendelingszones komen. De boom moet dan weer een nieuwe barrière-zone maken, wat vooral bij oudere bomen erg moeilijk is. Daar men voorheen niet van het bestaan van deze zones wist werden ze voortdurend door een hele rij van ingrepen kapot gemaakt. 1 1 5

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1988 | | pagina 19