Dit is de oorzaak ervan dat vrijwel al dit soort snoeiwonden hout- rot ten gevolge heeft. Bij dergelijke snoeiwonden treedt neestal een zeer forse callus- vorming op. Vroeger dacht men dat dit een positief teken was. ¥u gaat nen er veel neer vanuit dat deze extra callusvorning een noodmaatregel is. De wond wordt als zeer ernstig ervaren en er wordt getracht deze versneld te overgroeien. Beter is het om een kleine takstomp te laten zitten (kapstokje). Teveel is echter ook niet goed, omdat dat deel buiten de zone af sterft en het afgestorvene hout voedingsbron vormt voor schimmels. Hoe neer dood hout, hoe neer tijd schimmels krijgen om de afgren del ingszone af te breken. Ook is het belangrijk om zo weinig mogelijk dikke takken af te zagen, omiat deze wonden zo groot zijn, dat ze waarschijnlijk nooit neer overgroeien en al die tijd invalspoort voor schimmels blijven. Dus snoeien als de boom en/of de tak nog jong is. Het laatste punt lijkt tamelijk logisch: snoei zo weinig mogelijk, want hoe minder snoeiwonden, hoe minder kans op houtrot. Ken komt overigens steeds meer tot het inzicht dat het snoeien van bomen in de meeste gevallen beter 's-zomers kan gebeuren. Dit omdat ten eerste de barrière-zones in het groeiseizoen veel sneller aangemaakt warden en ten tweede omdat er s-zomers veel minder sporen van schimmels in de lucht zijn. Als konklusie zou je kunnen stellen dat de oude snoeimethodes juist een averechts effekt hebben. Hoewel ze bedoelt zijn om bij snoei houtrot te voorkomen, bevordert men in werkelijkheid juist het tegendeel: een versnelde versprei ding van houtrot. Laten we naar onze eigen waardevolle bomen kijken, in hoeverre deze te lijden hebben van foute snoeimethodes. Ik zou hier een lange lijst kunnen afdrukken van waardevolle bomen waarbij lelijke snoeiwonden te betreuren zijn. Dat lijkt me niet zo zinvol. Daarom beperk ik me hier verder tot enkele typische voor beelden. De grootste plataan uit Oost-ZeeuwsVlaanderen groeit in het wandel bosje van Kloosterzande. Op de stam van deze reusachtige boom (omtrek stam 4.35 meter) zien we enkele zeer grote snoeiwonden, plat tegen de stam. Deze wonden zijn zo groot, dat ze nooit meer zullen overgroeien. Bovendien kun je je afvragen wat voor zin het heeft om een plataan die in zo'n bosje groeit te snoeien. Platanen groeien vrijwel steeds buiten het bos en worden steeds opgesnoeid. Door deze boom met rust te laten zou zijn natuurlijke groeivorm nou eens te zien zijn. 1 17

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1988 | | pagina 21