WINTERVOEDERING VOGELS DOOR G. SPONSELEE HET HOOFD zegt nee, het hart zegt ja. Zo wordt er in zijn algemeenheid in vogelaarskringen tegen winter- voedering aangekeken. Geen wintervoedering tenzij het echt hard nodig is: - bij langdurige, strenge vorst - bij zware sneeuwval waarbij de sneeuw langere tijd blijft 1iggen - bij ij zei Waarom alleen dan? Vorst is een natuurlijke abiotische faktor die regu lerend werkt op vogelpopulaties: zwakke en zieke broeders verdwijnen waardoor de aantallen in de hand gehouden worden en door de natuurlijke selektie blijft de stand gezond. In hun eigen belang is het noodzakelijk dat vogels zich voeden met het voedsel dat ze van nature eten. Eenzijdigheid is voor vogels al even ongewenst als voor ons en de verleiding om alleen maar het gemakke lijk verkrijgbare voedsel op de voedertafel te halen is natuurlijk groot. Daarnaast is het van belang dat vogels hun hun natuurlijke taak blijven uitoefenen: zoeken en eten van insekten, hun eieren, larven en poppen, van slakken, van pissebedden, onkruidzaden enzovoorts, want vogels werken regulerend op de aan tallen van andere populaties. Vogels zullen een een maal uitgebroken plaag van bijvoorbeeld bladluizen niet kunnen onderdrukken, maar door hun aktiviteiten in de winter wordt een plaag wellicht voorkomen. Tot zover het hoofd. Dan gaat het hart spreken: t is zonde, die arme beestjes daarbuiten in de kou! Daarop zijn ze gebouwd, kan het antwoord zijn en wie niet. "Ik vind het zo prettig, zo levendig, als er 's winters wat vogels in de tuin, in het nabijgelegen plantsoentje aanwezig zijn; met wat bij voederen bereik ik dat!" Daar is weinig tegen in te brengen en vandaar de aanhef van dit artikel: het hoofd zegt nee, het hart zegt ja. Daarom: wintervoedering mag, maar met mate en met beleid. Wie je waarmee een plezier kunt doen hebben we bijeengebracht in bijgaande tabel. Volledig is die natuurlijk niet: we hebben een waterral zijn buikje wel eens zien vol eten aan het karkas van een dode eend. "Onze" tuinmerel snapt regelmatig bij de kippen wat gestrooid graan of legkorrels weg en er is waar scijnlijk niets eetbaars wat meeuwen niet eten. Het idee voor deze tabel werd opgedaan in het blad NATURA, periodiek van een natuurbeschermingsvereniging vermoedelijk in het Antwerpse. 175

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1988 | | pagina 15