ZAND EROVER DOOR P. MAAS Als u de afgelopen jaren wel eens vanaf Hoek via de Braakman richting Biervliet bent gereden, dan heeft u ongetwijfeld aan de zuidkant van de Middenweg, tussen de Braakmankreek en de Spaarbekkens in, het zanddepot gezien. Hier was een grote hoeveelheid zand opgeslagen, afkomstig van baggerwerkzaamheden uit de Braakmankreek. Afgezien van een enkele motorcrosser die daar zo nodig zijn sportieve aspiraties moest botvieren, kwam daar eigenlijk niemand. Levengevaarlijk terrein stond er dan ook bijÏTiet direkt vanwege die crosser, maar voor het gevaar van drijfzand. U begrijpt natuurlijk al dat het bij uitstek een geschikt gebied was voor een .aantal vogelsoorten. Zo kwamen er bijvoorbeeld Kleine plevieren tot broeden, Scholekster en Kluut en kwamen er nog een heleboel andere interessante dingen voor. Zo lang het gebied bestaat, zo lang ook is er discussie geweest over hoe het nu eigenlijk verder moest met die zandhoop. Eigenlijk was het zand er illegaal gedumpt, maar daar maakten we nu eens een keer geen bezwaar tegen. Die zandhoop ligt daar goed en er kunnen allerlei interessante natuurwaarden tot ontwikkeling komen. Eind vorig jaar kwam er na een lange tijd van speculatie eindelijk wat nieuws. Het gerucht ging namelijk dat het gebied zou worden overgedragen aan het Staatsbosbeheer, d.w.z. aan een instantie die ook natuurbescherming in haar pakket heeft zitten. Dat biedt mogelijkheden dachten wij, maar ja, officieel was er nog niets bekend. Links en rechts onze voelhorens eens uitgestoken en alle mogelijke connecties gebruikt, en inderdaad het gerucht was juist. Ondertussen hadden we al heel wat plannen in gedachten voor het gebied. Dit is nu bij uitstek een gebied waar je eens wat kunt doen aan natuurontwikkeling, of zo u wilt, aan natuurbouw. Het zand werd dit voorjaar afgevoerd hetgeen ideale mogelijkheden bood om met zeer weinig extra middelen of geld Cin tegendeel het zou wellicht geld kunnen opleveren] hier iets heel moois van te maken. Om nu eens een keer de spiraal van steeds maar voortgaande natuurvernietiging te doorbreken. Door hier en daar het zand wat verder uit te graven, dus wat lagere terreinen te creeeren, zou je dus drassige stukken krijgen die afgewisseld zouden kunnen worden door open stukken water. Kunt u het zich voorstellen Een waar paradijs voor tal van vogels Maar we moesten er dan wel snel bij zijn, anders zou de kraan en vrachtwagen verdwenen zijn en zou heel het plan weer te duur worden. Bij diverse gelegenheden en bij zoveel mogelijk personen of instanties dropten we dit idee. Hier en daar kregen we ondersteuning en werd ons idee enthousiast ontvangen. Maar op andere plaatsen was men afwachtend en hield men de boot af. Ve zullen het wel eens bekijken en we zullen het eens doorgeven, krijg je dan te horen. Maar in ieder geval hadden we ons idee naar voren gebracht en uit niets bleek aanvankelijk dat het onhaalbaar was of dat we er te laat mee kwamen. Ve koesterden hoop, zou dit nu eens een keer lukken 18

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1989 | | pagina 20