LINIEDIJK HULST 6 MEI 1988 DOOR E. BOGAERT
Op vrijdag 6 mei wist de Nachtegaal 24 belangstellenden naar
de Liniedijk in Hulst te lokken* Er waren mij een vijftal
zangposten bekend (met dank aan de waarnemers Eddij Taelman
en Jo Veemaes). De Nachtegaal was dit jaar al vroeg aan
wezig: op 16 april werd de eerste zang gehoord. Vergelijk
1987: 20 april; 1986: 25 april; 1985: 18 april; 1984: 23
april.
Niet lang daarna, nl. op 21 april voegde zich een vrouwtje
bij de eerste zanger. De voorspoedige gang van zaken veront
rustte mijwant als er eenmaal genesteld gaat warden, is
het met de zang grotendeels gedaan. Maar gelukkig, het
aantal aktieve zangers bedroeg op de excursie-datum nog
steeds vijf.
Na een korte wandeling langs de rand van woonwijk de Moer-
schans, waar we terloops nog een Braamsluiper hoorden,
kwamen we bij de eerste zangpost aan, Maar deze Nachtegaal
bedankte voor de eer. De tweede Nachtegaal op onze route
liet zich wel horen. Deze bewoonde een moerassig gedeelte
met jong loofbos en ondoordringbaar struikgewas. Nu begon
ook Nachtegaal nummer een te zingen. Hun territoria lagen
maar een goede 100 meter uit elkaar. Voor de derde zangpost
moest een tamelijk stuk gewandeld worden. Onderweg werd
gewezen op het historisch aspect van de Liniedijk met zijn
voormalige forten Moerschans, De Rape en Zandberg, alle uit
het begin van de 80-jarige oorlog. Ook werd de aandacht
gevestigd op de bedreigingen van dit prachtige en waarde
volle gebied: motor-crossende jeugd, sluikstort van vuilnis,
gedeeltelijk dempen van een poeltje, loslopende honden,
niet-onderhouden poelen en sloten, moeilijk begaanbare
paden, tentenbouw in het moerasbosje. Ik kan me voorstellen
dat het voor de op of laag bij de grond broedende
vogelsoorten zoals de Nachtegaal, verstoring kan geven. Ook
voor de amfibien (Bruine kikker, Gewone pad, Kleine
watersalamander) zou het hier heel wat beter kunnen. Zelfs
sommige wandelaars werden schrikachtig van sommige
bovenmaatse loslopende honden.
Toen we de plek naderden waar we de derde Nachtegaal ver
moedden, was het er stil. Maar zodra we halt hielden begon,
als op afspraak, de Nachtegaal met zijn onnavolgbare lied.
Hier luisterden en genoten we enige tijd. Nu begon de terug
tocht. Ve passeerden zangpost 2 nogmaals en nog steeds liet
de vogel zijn krachtige, volumineuze gezang weerklinken.
Op de zanposten 4 en 5, beiden bij de Zandput aan de Zoute-
straat, was het helaas stil, tenminste wat de Nachtegaal
betrof
Tot vrij laat op deze zachte voorjaarsavond hoorden we
Merel, Zanglijster, Zwartkop, Roodborst, Winterkoning.
Iets na tien uur waren we terug op ons vertrekpunt en
keerden voldaan huiswaarts.
29