LINIEDIJK HULST 6 MEI 1988 DOOR E. BOGAERT Op vrijdag 6 mei wist de Nachtegaal 24 belangstellenden naar de Liniedijk in Hulst te lokken* Er waren mij een vijftal zangposten bekend (met dank aan de waarnemers Eddij Taelman en Jo Veemaes). De Nachtegaal was dit jaar al vroeg aan wezig: op 16 april werd de eerste zang gehoord. Vergelijk 1987: 20 april; 1986: 25 april; 1985: 18 april; 1984: 23 april. Niet lang daarna, nl. op 21 april voegde zich een vrouwtje bij de eerste zanger. De voorspoedige gang van zaken veront rustte mijwant als er eenmaal genesteld gaat warden, is het met de zang grotendeels gedaan. Maar gelukkig, het aantal aktieve zangers bedroeg op de excursie-datum nog steeds vijf. Na een korte wandeling langs de rand van woonwijk de Moer- schans, waar we terloops nog een Braamsluiper hoorden, kwamen we bij de eerste zangpost aan, Maar deze Nachtegaal bedankte voor de eer. De tweede Nachtegaal op onze route liet zich wel horen. Deze bewoonde een moerassig gedeelte met jong loofbos en ondoordringbaar struikgewas. Nu begon ook Nachtegaal nummer een te zingen. Hun territoria lagen maar een goede 100 meter uit elkaar. Voor de derde zangpost moest een tamelijk stuk gewandeld worden. Onderweg werd gewezen op het historisch aspect van de Liniedijk met zijn voormalige forten Moerschans, De Rape en Zandberg, alle uit het begin van de 80-jarige oorlog. Ook werd de aandacht gevestigd op de bedreigingen van dit prachtige en waarde volle gebied: motor-crossende jeugd, sluikstort van vuilnis, gedeeltelijk dempen van een poeltje, loslopende honden, niet-onderhouden poelen en sloten, moeilijk begaanbare paden, tentenbouw in het moerasbosje. Ik kan me voorstellen dat het voor de op of laag bij de grond broedende vogelsoorten zoals de Nachtegaal, verstoring kan geven. Ook voor de amfibien (Bruine kikker, Gewone pad, Kleine watersalamander) zou het hier heel wat beter kunnen. Zelfs sommige wandelaars werden schrikachtig van sommige bovenmaatse loslopende honden. Toen we de plek naderden waar we de derde Nachtegaal ver moedden, was het er stil. Maar zodra we halt hielden begon, als op afspraak, de Nachtegaal met zijn onnavolgbare lied. Hier luisterden en genoten we enige tijd. Nu begon de terug tocht. Ve passeerden zangpost 2 nogmaals en nog steeds liet de vogel zijn krachtige, volumineuze gezang weerklinken. Op de zanposten 4 en 5, beiden bij de Zandput aan de Zoute- straat, was het helaas stil, tenminste wat de Nachtegaal betrof Tot vrij laat op deze zachte voorjaarsavond hoorden we Merel, Zanglijster, Zwartkop, Roodborst, Winterkoning. Iets na tien uur waren we terug op ons vertrekpunt en keerden voldaan huiswaarts. 29

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1989 | | pagina 31