DE BIJENORCHIS WORDT WEER GEZIEN! DOOR W. WISSE De Bijenorchis (Ophrys apifera) is een orchi deesoort, die slechts hier en daar in onze streek voorkomt. Groot was dan ook onze ver bazing, toen Marcel Capello en ondergetekende tijdens een vlinderinventarisatie in de zomer van 1988 in de buurt van Sluiskil een zeer grote groeiplaats vonden. liet minder dan circa 75 exemplaren stonden te bloeien in een grazig grasgedeelte van een min of meer zandige slcotberm. Ook in de omgeving van de sluizen te Terneu- zen werd door Benny van den Berg en Johan van Driel een iets kleinere vindplaats gevonden, waar maximaal 16 bloeiende planten werden geteld. Op'deze laatste vindplaats waren mogelijk nog meer ex. aanwezig, die echter, voordat ze op naam konden warden gebracht, opgevreten werden door konijnen. Het biotoop van de Bijenorchis wordt in onze regio gevormd door zavelige taluds van dijken, wegen en slootkanten (Mooij 1986). In het bijbehorende vegetatiecomplex kunnen nog tal van andere landelijk zeldzame planten warden aangetroffen, o.a. Scherpe fijnstraal, Beemdkroon, Kweekdravik, Zachte haver. Blaassilene, Aardaker, Vilde marjolein, Rapunzelklokje en Grote Bevernel. Zeer zeldzaam zijn soorten als Echte salie en Donderkruid; de Bijenorchis wordt zelfs uiterst zeldzaam genoemd! (Mooij 1986). Beden temeer, dergelijke bermen floristisch eens goed onder de loep te nemen en waar nodig, een aangepast beheer te voeren. Het lijkt in het geheel niet uitgesloten, dat er nog veel meer interessante vondsten gedaan warden. Behalve in het zuiden van Zuid-Limburg komt de soort alleen in het kustgebied tussen Cadzand en IJmuiden voor. Opvallend is dat de diverse vondsten vaak een grote interval van plaats en tijd hebben; de soort kan na vele jaren opeens weer ergens opduiken (T.A. Hattink in J. Mennema cs. 1985). In laatstgenoemde publikatie, de Atlas van de Nederlandse Flora, wordt de soort opgenomen onder de zeldzame en vrij zeldzame soorten. Ook de overige gegevens die beschikbaar zijn wijzen in die richting; Mooij (1986) geeft als mate van zeldzaamheid het voorkomen in 2-5 km2-hokken op voor geheel Zeeuws-Vlaanderen, dit op een totaal van 806 km2-hokken! Het massaal voorkomen van de Bijenorchis op enkele vindplaatsen is een verheugende ontwikkeling. Hiermee is aangetoond, dat mits

Tijdschriftenbank Zeeland

de Steltkluut | 1989 | | pagina 27