de noordkant is een duiker onder de weg en een
doorkijk naar een niet toegankelijk gebied. De
Knolweg, een oude eigen weg van SBB, bestaande uit
ouderwetse kinderkoppen, ligt aan de westkant. Een
prachtige rietkraag en brede watergang vormen een
euland in dat gebied. De huidige eigenaar, E. de Nijs
noemt dit stukje dan ook "het eiland".
Het is al vele jaren dat de bruine Kiekendieven
op dit eiland nestelen. Een enkele maal zijn ze
verstoord. In het vroege voorjaar, omstreeks hal-F
maart, zijn ze er meestal. Dit was ook in 1989 het
geval. Ik heb het meegemaakt dat het vrouwtje zich
horizontaal op een paal zette en zich liet betreden
door het mannetje. Het nestmateriaa1 bestond uit
takken van vlier en populier maar ook veel riet. Toen
begon een rustige, stille tijd: het broeden. Soms een
prooioverdracht hoog in de lucht. Het mannetje
kondigde zich dan aan met een scherp geluid, waarna
het vrouwtje van het nest afvloog om het lekkere hapje
over te pakken.
Het vrouwtje was zeer licht gekleurd met bijna witte
kop en bijzonder lichte v1euge1v1ekkenVele malen heb
ik de oudervogels gezien en ik heb wel eens gedacht
dat ze weg waren.
üp zondagvoormi ddag 9 juli 1989 was het zover.
De beide oudervogels zeer laag over het riet en de
bloeiende wilgenroosjes. De jongen verlieten het nest
en leerden vliegen. Zeer groot was mijn verbazing. Een
ongelooflijk beeld: witte kiekendieven! Dit kon geen
dons meer zijn. Ik ben toen voor het eerst naar het
nest gaan kijken, maar dat was natuurlijk leeg op
enkele prooien na. Er vlogen vier jongen rond. Twee
waren voor 80"/. wit op de boven vleugels. Eén was half
bont en één met slechts enkele witte veren in de
v1euge1s
157
